شرابخوارگی. [ ش َ خوا / خا رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) باده پرستی. می پرستی. ( ناظم الاطباء ) : پیوسته به عشق و فساد و شراب خوارگی مشغول بودی با زنان و مطربان [ضحاک ]. ( فارسنامه ابن البلخی ص 35 ).
