شرفنامه

[ویکی نور] شرفنامه (تعریب روژبیانی). شرفنامه، تعریب (ترجمه به عربی) کتاب شرفنامه یا تاریخ کردها معروف به شرفنامه بدلیسی، تألیف امیر شرف خان بدلیسی (در سال 1005 هجری) است، به دست محمد جمیل ملا احمد روژبیانی. همان‎ گونه که مصحح روس نسخه فارسی در یک‎ونیم قرن پیش دریافته و در مقدمه‎اش بر کتاب، تصریح کرده، این اثر، «معتبرترین، مهم‎ترین و قابل ملاحظه‎ترین بخش تاریخ کرد است»؛ چون «حاوی جزئیاتی است که در هیچ جای دیگر ذکر نشده‎اند، مثل سنت‎ها، آداب و رسوم، روایات تاریخی افواهی یا وصف وقایعی که خود مؤلف شاهد آنها بوده است».
نسخه فارسی، به تصحیح ولادیمیر ولییامینوف زرنوف رسیده و در 1377ش، توسط انتشارات اساطیر به چاپ رسیده است. در این نسخه، شاهد سخن ناشر به قلم عبدالحسین جربزه‎دار، مقدمه مصحح روس ولییامینوف زرنوف (در‎جمادی‎الاخر 1276/ژانویه 1860م)، پیشگفتاری از همو و محتوای مطالب هستیم. شرفنامه تصحیح زرنوف در سال‎های 1860 تا 1862م، چاپ شد.
مقدمه فرانسوی چاپ سنت‎پترزبورگ، ضمن مقابله با مقدمه عربی چاپ قاهره در این اثر، به فارسی ترجمه شده است.
شرفنامه دو بار به ترکی و یک بار در 1305ش، به دست محمد علی عونی از عرب‎های مصر، به عربی ترجمه شده است.
از تفاوت‎های ترجمه عربی ترجمه روژبیانی و نسخه فارسی در این است که نسخه فارسی در دو جلد ارائه شده و ترجمه عربی روژبیانی در یک جلد. همچنین مقدمه‎های کتاب‎ها متفاوت است؛ در نسخه فارسی سخن ناشر و مقدمه مترجم روس را شاهدیم، اما در ترجمه عربی مقدمه‎های چاپ اول و دوم آن به دست محمد جمیل ملا احمد روژبیانی را می‎بینیم و سپس مقدمه محمد علی عونی و ترجمه عربی از فرانسه مقدمه زرنوف را.
مترجم می‎نویسد: در کشف الظنون نوشته شده: در تاریخ شرف‎ خان بدلیسی، معروف به میر شرف، امرا و حکام اکراد ذکر شده‎اند... گرایش غربیان به ترجمه این اثر و ستایشش توسط آنان، از نشانه‎های اهمیت آن است... آنان این اثر را ترجمه و چاپ کرده و بر آن تعلیقه زده‎اند؛ درحالی‎که شرقیان به این کار اولویت دارند؛ ازاین‎رو، ما به چاپ و نشر آن بعد از تصحیحش از روی سه نسخه معتبر همت گماشتیم و حواشی‎ای را که استاد محمد علی عونی بر اعلام وارده در آن زده، هم ذکر کردیم.

[ویکی فقه] شرفنامه (تعریب محمد علی عونی). «شرفنامه» اثر شرف خان بدلیسی، تاریخ مفصل کردستان به زبان فارسی بوده که از منابع اصلی تاریخی مربوط به قوم کرد به شمار می آید. وی کتاب را در ۱۵۹۷ م به پایان رساند و عبدالرحمن شرفکندی آن را به زبان کردی ترجمه کرد.
مولف که یکی از تاریخ نگاران برجسته تاریخ کردان می باشد، اثر خویش را به نام سلطان عثمانی، محمد سوم نوشته است. ترجمه عربی این اثر، توسط محمدعلی عونی، با مقدمه یحیی الخشاب صورت پذیرفته است. مترجم مقدمه ای بر این کتاب نوشته و در سه بخش به کرد و کردستان پرداخته است. شرفنامه منبع مهمی در تاریخ کردان و سرزمین کردستان و از با ارزشترین مآخذ در بررسی تاریخ ایران و عثمانی به ویژه در قرن دهم است که مؤلف آن خود شاهد بسیاری از رخدادهای این دوره بوده است. این اثر، علاوه بر نقل وقایع، شامل آگاهی های فراوانی درباره شیوه حکومتی، دستگاه مالیاتی و دیوانی و اطلاعات جغرافیایی، به ویژه درباره بدلیس، است. بدلیسی، که از اعضای حکومت و دیوانسالاری دو دولت ایران و عثمانی بوده، با اندک جانبداری از عثمانیان، به روایت رویدادها پرداخته است.
منبع
نرم افزار جغرافیای جهان اسلام،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.

[ویکی نور] شرفنامه (تعریب). شرفنامه اثر شرف خان بدلیسی، تاریخ مفصل کردستان به زبان فارسی بوده که از منابع اصلی تاریخی مربوط به قوم کرد به شمار می آید. وی کتاب را در 1597 م به پایان رساند و عبدالرحمن شرفکندی آن را به زبان کردی ترجمه کرد.
مولف که یکی از تاریخ نگاران برجسته تاریخ کردان می باشد، اثر خویش را به نام سلطان عثمانی، محمد سوم نوشته است.
ترجمه عربیِ این اثر، توسط محمدعلی عونی، با مقدمه یحیی الخشاب صورت پذیرفته است. مترجم مقدمه ای بر این کتاب نوشته و در سه بخش به کرد و کردستان پرداخته است.
شرفنامه منبع مهمی در تاریخ کردان و سرزمین کردستان و از با ارزشترین مآخذ در بررسی تاریخ ایران و عثمانی به ویژه در قرن دهم است که مؤلف آن خود شاهد بسیاری از رخدادهای این دوره بوده است. این اثر، علاوه بر نقل وقایع، شامل آگاهی های فراوانی درباره شیوه حکومتی، دستگاه مالیاتی و دیوانی و اطلاعات جغرافیایی، به ویژه درباره بدلیس، است. بدلیسی، که از اعضای حکومت و دیوانسالاری دو دولت ایران و عثمانی بوده، با اندک جانبداری از عثمانیان، به روایت رویدادها پرداخته است.
شرفنامه؛ تاریخ مفصل کردستان

[ویکی فقه] شرفنامه (کتاب). «شرفنامه» حاوی تاریخ قبایل و سلسله های مختلف کرداز ابتدا تا سال ۱۰۰۵ ه/ ۱۵۹۶ م است. محتوای شرفنامه از اطلاعات مندرج در کتابهای گوناگون تاریخ مشرق زمین و نیز از اطلاعات پیران موثق و قابل اعتماد و خاطرات خود مؤلف برگرفته شده است.
نویسنده در این کتاب به بیان انساب طوایف کرد، حاکمان و والیان کردستان ، حکام و امراء دیار بکر و حریره و دینور و شهره زوال وفضلویه و لرکوچک و مصر و شام و اردلان، عمادیه و چمشکزک و پالو و جرموک و پازوکی و زنگنه و بدلیس و غیره پرداخته است. این کتاب توجه بسیاری از محققان اروپایی را از اوایل قرن نوزدهم میلادی به خود جلب کرد. به گفته برخی از ایشان «شرفنامه» معتبرترین، مهم ترین و قابل ملاحظه ترین بخش تاریخ کرد است. این کتاب حاوی جزئیاتی است که در هیچ جای دیگر ذکر نشده اند مثل سنت ها ، آداب و رسوم، روایات تاریخی افواهی یا وصف وقایعی که خود مؤلف شاهد آنها بوده است و از این بابت منبعی است با ارزش که اهمیت آن در وصف نمی گنجد. علی الخصوص که در زمینه تاریخ کرد، صرف نظراز شرفنامه، چیزی جز اطلاعات پراکنده در آثار مورخان در اختیار نیست و این اطلاعات هرچند که واقعا بس فراوان هستند، هیچ چیز کاملی عرضه نمی کنند و به کمک آنها هرگز نمی توان موفق به تدوین یک تاریخ منسجم ملت کرد، که به طوایف و قبایل بسیار منقسم می شود، شد. لذا شرف که در کتاب خود علاوه بر آن چه توانسته بود از کتب عربی، فارسی و ترکی برگیرد مقدار قابل توجهی اطلاعات کاملا تازه گردآورده و خلا بسیار بزرگی از تاریخ ملت های آسیا را پر کرده است.
ویژگی ها و معایب
ویژگی کتاب، ارزش علمی آن است چرا که حدود سیصد سال است که این کتاب وجود دارد و تاکنون هیچ کتاب دیگری که در خور مقایسه با آن باشد تالیف نشده است. همچنین در این کتاب مقادیر قابل توجهی اطلاعات کاملا تازه گردآمده و بر حسب ترتیب قبیله ای منظم گشته است. اما دو عیب عمده را می توان در این کتاب مورد اشاره قرار داد: ۱- مؤلف در نقل وقایع و اطلاعاتی که از آثار نویسندگان قبل ازخود برگرفته است، احتیاط و هوشیاری کمتری به کار برده است. او گاهی وقایع را بدون نظم و ترتیب درهم می آمیزد، در نقل و ضبط اسامی خاص اشتباه می نماید و گرفتار اشتباههای تاریخی آشکار می شود. ۲- درباره سبک نگارش کتاب هم باید گفت هر چند که ساده و مفهوم است اما چنانچه استعمال مفرط ابیات شعری و نیز شماری اندک از جملات مدعیانه و مطنطن باب سلیقه مردم مشرق زمین را از آن کنار بگذاریم، اصلا پرورده و سخته نیست.
نسخه شناسی
...