شرکت سهامی

[ویکی فقه] شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن از سهام اعضا فراهم آمده و این سهام قابل انتقال به دیگری است.
شرکت سهامی به نام هیچ یک از اعضا نامیده نمی ‏شود؛ از این رو، آن را بی نام خوانده‏ اند. معمولا چنین شرکتی به نام تجارت و فعالیتی که انجام می ‏دهد، خوانده می ‏شود، مانند شرکت سهامی آب یا برق. عنوان یاد شده در استفتائات آمده است.
خرید و فروش سهام و اسناد بهادار از شرکتهای سهامی، جایز و صحیح است، مگر آنکه معاملات آنها ربوی باشد، که در این صورت جایز نیست.

[ویکی فقه] شرکت سهامی (فقه). شرکت سهامى شرکتى است که سرمایه آن از سهام اعضا فراهم آمده و این سهام قابل انتقال به دیگرى است.
شرکت سهامى به نام هیچ یک از اعضا نامیده نمى ‏شود؛ از این رو، آن را بى نام خوانده‏ اند. معمولا چنین شرکتى به نام تجارت و فعالیتى که انجام مى ‏دهد، خوانده مى ‏شود، مانند شرکت سهامى آب یا برق. عنوان یاد شده در استفتائات آمده است.
خرید و فروش سهام و اسناد بهادار از شرکتهاى سهامى، جایز و صحیح است، مگر آنکه معاملات آنها ربوی باشد، که در این صورت جایز نیست.
. توضیح المسائل مراجع ج۲،ص۸۵۲و۸۸۴.
۱. ↑ . توضیح المسائل مراجع ج۲،ص۸۵۲و۸۸۴.

منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج ۴، ص:۶۷۱
...

شرکت سهامی، ( به انگلیسی: Joint - stock company ) در اصطلاح، شرکتی است که برای انجام امور بازرگانی تشکیل می شود و سرمایهٔ آن متشکل از سهام هم ارزش یا تعداد یکسان سهام است. بر اساس ماده ۱ اصلاحی قانون تجارت ایران مصوب ۲۴ اسفند ۱۳۴۷، شرکت سهامی به این صورت تعریف شده است:
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است
در شرکت سهامی، به شرکا در ازای آورده ای که به شرکت می آورند یا مبلغی که تعهد می کنند، سهام داده می شود. مجموع این سهام، سرمایه شرکت سهامی را تشکیل می دهد. سهم در معنای خاص، به معنای سهام شرکت سهامی و در معنای عام، هر حق ناشی از مشارکت یا حصه شریک است. [ ۱]
و بر اساس ماده ۲ اصلاحی قانون تجارت ایران:
شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.
به موجب ماده ۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود:
نوع اول:شرکت هایی که مؤسسان آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند؛ که شرکت سهامی عام نامیده می شوند؛ مثل شرکت شیر پاستوریزه پگاه اصفهان با نماد بورسی «غشصفا».
نوع دوم: شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسان تأمین گردیده است. اینگونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند؛ مثل شرکت کاله آمل. [ ۲]
در شرکت سهامی عام عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکت سهامی خاص عبارت «شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله بانام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود. [ ۳]
موضوع شرکت به طور صریح و منجّز از بندهای الزامی اساسنامه می باشد. الزامی نیست که موضوع فعالیت شرکت سهامی عملیات بازرگانی ماده ۲ قانون تجارت باشد، زیرا شرکت های سهامی عام و خاص از شرکت های شکلاً تجاری محسوب شده و در هر صورت شرکت سهامی شرکت بازرگانی می باشد. [ ۴]
در موقع تأسیس، سرمایه شرکت های سهامی عام از پانصد هزار تومان و سرمایه شرکت های سهامی خاص از صد هزار تومان نباید کمتر باشد. [ ۵] در شرکت های سهامی ( عام و خاص ) حداکثر سرمایه معین نشده است.
به موجب ماده ۳ لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت: «در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد»؛ در این ماده حداقل تعداد اعضا جداگانه در شرکت سهامی عام و خاص مشخص نشده است.