شطیطه نیشابوری

شطیطه نیشابوری معروف به بی بی شطیطه زنی بود که در سدهٔ دوم هجری در نیشابور می زیست و بنا به روایت های مذهبی موسی کاظم، از امامان شیعه هدیه ای از او پذیرفت و امروزه برای او آرامگاهی در شهر نیشابور در خراسان به نام آرامگاه بی بی شطیطه وجود دارد.
مقبره او در زیر سقف بقعه بی بی شطیطه در شمال غرب نیشابور قرار دارد.
گفته شده از میان انبوه وجوه و کالای سنگین که به عنوان سهم امام به مدینه فرستاده شد تنها نقدینه یک درهمی و دست رشت چهاردرهمی شطیطه نیشابوری مورد پذیرش امام قرار گرفت.
در بارهٔ بی بی شطیطه، مجلسی در جلد یازدهم بحار الانوار، و شهرآشوب در مناقب، و هاشمی بحرانی در مدینه المعاجز، و قطب راوندی در خرایج این حدیث را نقل کرده اند که بی بی شطیطه مورد عنایت ویژهٔ حضرت موسی بن جعفر الکاظم قرار گرفته بود.
شیعیان نیشابور برای آنکه خمس و هدایای خود را به دست امام زمانشان برسانند، نماینده ای انتخاب کردند و سی هزار دینار و پنجاه هزار درهم و دو هزار پارچه جامه به او دادند که آنها برای موسی کاظم ببرد. زن مؤمنه ای که شطیطه نام داشت، یک درهم و پاره ای از پارچه ای را که بدست خود، آن را رشته بود و چهار درهم ارزش داشت، را آورد و گفت: «من می فرستم اگر چه کم است، لکن از فرستادن حق امام، اگر چه کم باشد نباید حیا کرد. » سپس آن جماعت جزوه ای را آوردند که در آن سؤالاتی بود و مشتمل بود بر هفتاد ورق، در هر ورقی یک سؤال نوشته بودند و ما بقی ورق را سفید گذاشته بودند که جواب آن را در زیرش نوشته شود، هر ورقی را روی هم گذاشته بودند و مثل کمربند سه بند بر آن چسبانده بودند و بر هر بندی مهری زده بودند که کسی آن را باز نکند. و به محمد بن علی نیشابوری - که نماینده مردم نیشابور انتخاب شده بود - گفتند: «این جزوه را هنگام شب به امام بده و فردای آن شب آن را بگیر، پس هرگاه دیدی مهرها صحیح است مهر را از آنها بشکن و ملاحظه کن ببین هرگاه جواب مسائل را بدون شکستن مهرها داده است پس او امامی است، مستحق مال ها، پس آن مال ها را به او بده و الا اموال ما را به خودمان برگردان. » سپس آن شخص به مدینه وارد شد و نزد موسی کاظم رفت و موسی کاظم بوی گفت: «من به تمام مسائلی که در جزوه است جواب دادم. پس آن را بیاور و درهم شطیطه که وزنش، یک درهم و دو دانق است را نیز بیاور! آن، در کیسه ای قرار دارد که چهارصد درهم در آن می باشد و همچنین آن تکه پارچه او - که در پشتواره جامه ی دو برادری که از اهل بلخ هستند قرار دارد - را نیز بیاور. » سپس گفت: «ای ابوجعفر! به شطیطه سلام مرا برسان و به او این همیان پول ( حاوی چهل درهم ) را بده و به او بگو: برای تو شقه ای از کفن های خودم را هدیه فرستادم، و همچنین به شطیطه بگو که تو تا نوزده روز بعد از رسیدن ابوجعفر و وصول شقه و درهم‎ها زنده خواهی بود. » پس محمد بن علی نیشابوری به خراسان برگشت و دید اشخاصی را که موسی کاظم اموالشان را قبول نکرده و برگرداند همه فطحی مذهب شده اند ولی شطیطه بر مذهب تشیع باقی است، پس سلام موسی کاظم را به او رساند و همیان و شقه کفن که موسی کاظم برای او فرستاده بود را به او رساند. شطیطه نوزده روز زنده بود چنانکه موسی کاظم گفته بود، و چون وفات یافت موسی کاظم در حالی که سوار بر شتری بود برای تجهیز او آمد، و وقتی کارش تمام شد سوار بر شتر خود شده و به طرف بیابان برگشت. [ ۱]

شَطیطه نیشابوری (قرن ۲ق)
بانوی متقی و بافضیلت شیعی. امام موسی کاظم (ع) به او عنایت کرد و کفنی برای او فرستاد و به اعجاز در دفن و تشییع او حضور یافت. آرامگاه او در نیشابور، به نام بی بی شطیطه، زیارتگاه مردم است.