شعرای یمانی


معنی انگلیسی:
dog star, sirius

لغت نامه دهخدا

شعرای یمانی. [ ش ِی ِ ی َ ] ( اِخ ) کوکبی است روشن از قدر اول در صورت فلکی کلب اکبر، و آنرا شعرای عَبور نیز نامند. ( از جهان دانش ). آن بزرگ روشن که بر دهان کلب الجبار است او را شعرای یمانی خوانند... و نیز عَبور خوانند ای گذرنده. ( التفهیم ). نام درخشان ترین ثوابت آسمان ماست که در هر ثانیه از 18 تا 22 میل از منظومه شمسی دور میشود و در زمان بطلمیوس رنگ آن چون مریخ سرخ بوده و اینک سپیدی است که به کبودی زند و آنرا شعرای عَبور نیز خوانند. شعری العبور. تشتر. شعری الیمانیه. نهر. ( از یادداشت مؤلف ). ستاره ای است روشن که به طرف جنوب تابد و چون یمن به طرف جنوب غرب واقع است لذا به یمن نسبت کرده اند و بعضی نوشته اند که غروب او بر طرف یمن باشد و بعضی نوشته اند که شعرای یمانی سهیل را گویند و این خطاست. ( از آنندراج ) ( از غیاث اللغات ). و رجوع به شِعْری ̍ شود.

فرهنگستان زبان و ادب

{Sirius} [نجوم] ستارۀ آلفای کلب اکبر که پرنورترین ستارۀ شب از قدر 1/4ـ است

دانشنامه آزاد فارسی

شِعْرایِ یَمانی (Sirius)
درخشان ترین ستارۀ آسمان شب در فاصلۀ۸.۶ سال نوری از خورشید، در صورت فلکی کلب اکبر. شِعرایِ یَمانی ستاره ای دوگانه است: شعرای یمانی A ستاره ای سفید با جرم ۲.۳برابر جرم خورشید، قطر ۱.۸برابر قطر خورشید، و درخشندگی واقعی ۲۳ برابر خورشید است و هر ۵۰ سال یک بار بر گرد شعرای یمانی B، که یک کوتولۀ سفید است، مدارپیمایی می کند. شعرای یمانی B ندیمی از قدر هشتم است که گاهی به آن «ندیم تاریک» نیز می گویند. در قرن ۱۹، اخترشناس آلمانی، فریدریش بِسِل، شعرای یمانی B را با توجه به تأثیر گرانشی آن بر حرکت خاص شعرای یمانی A کشف کرد. نام دیگر شعرای یمانی، «کلب جبّار»، به روزگار مصر باستان باز می گردد. در آن زمان، ناخوشایندی فصل داغ تابستان، که به «روزهای سگ» معروف بود، به تأثیر شعرای یمانی نسبت داده می شد که در آغاز این فصل، در مقارنه با خورشید قرار می گرفت. در مصر باستان، نشانۀ تصویری این ستاره به شکل سگ بود و پدیدار شدن مجدد آن در آسمان پگاه نشانی از طغیان سالیانۀ نیل محسوب می شد. شعرای یمانی B نخستین بار در ۱۸۶۲ دیده شد، اما در دهۀ ۱۹۲۰ بود که به منزلۀ نخستین نمونۀ شناسایی شدۀ کوتولۀ سفید شناسایی شد.

پیشنهاد کاربران

نام درخشان ترین ستاره اسمان در شب است به شباهنگ هم می گویند

بپرس