شهبر

لغت نامه دهخدا

شهبر. [ ش َ ب َ ] ( ع ص ) رجل شهبر؛ مرد پیر و قیل لایوصف به الرجال. || سطبر و بزرگ سر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

شهبر. [ ش َ ب َ ] ( اِخ ) عصام بن شهبر. دربان نعمان بن منذر است. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

سطبر و بزرگ و سر

پیشنهاد کاربران

بپرس