شهرنشین
/SahrneSin/
مترادف شهرنشین: شهری، متمدن
متضاد شهرنشین: بادیه نشین
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
مترادف ها
شهری، حاکم یا قاضی شهر، شهر نشین
شهر نشین، اهل شهر
شهر نشین، کسی که در شهر زندگی می کند
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
اهل قرار ؛ کنایه از شهرنشین : غَنِّنا غَناءَ اهل القرار؛ یعنی اهل حضر که در منازل خود مستقرند نه غناءاهل بادیه که همواره در حرکتند. ( از اقرب الموارد ) .
شهرباش. [ ش َ ] ( نف مرکب ) شهرنشین. ساکن شهر. حضری. مدری. مقابل بادی و بدوی و بیابان باش و چادرنشین و بادیه نشین و صحرانشین و بری. ( از یادداشت مؤلف ) . ساکن درشهر و شهری. ( ناظم الاطباء ) . قراری. (
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
از منتهی الارب ) . عرب [ ع ُ / ع َ رَ ]. مردم تازی شهرباش. ( منتهی الارب ) . و بجای شهرنشین بکار رفته است : عرب ؛ گروهی مردم تازی شهرباش ، عربی منسوب الیهم. ( بحر الجواهر یوسف هروی ) . مقابل بیابان باش : اعراب ؛ مردم تازی و هم سکان البادیة خاصة و النسبة الیهم اعرابی ، و لا واحد له و لیس الاعراب جمعاً للعرب. ( بحر الجواهر یوسف هروی ) .
شهرگان . [ ش َ ] ( ص مرکب ) شهری . مقابل دهقان . ج ، شهرگانان . ( یادداشت مؤلف ) : اما ایرانیان مخصوصاً کسانی که از خاندانهای اصیل دهقانان وشهرگانان و مرزبانان و آسواران عهد ساسانی بودند و نیاکان ایشان . . . ( خاندان نوبختی عباس اقبال ص 67 ) .
تخته قاپو
اهل حضر
متمدن
مدنی