شهرزوری

شَهْرِزوری ( ـ۶۸۹ق)
(شهرت: شمس الدین محمد بن محمود) حکیم و تاریخ نگار ایرانی مسلمان. پس از تحصیل مقدمات علوم به بغداد و شام سفر کرد و به تکمیل دانش خود پرداخت . چون به زادگاهش ، شهرزور، ناحیه ای در سلیمانیۀ عراق، بازگشت به تدریس و ارشاد مردم روی آورد. شهرزوری در فلسفه ، حکمت و کلام دست داشت و کتاب هایی در این زمینه ها تألیف کرده است . از آثارش : نُزْهَةالْاَرْواح و روضةُالْاَفْراح است، شامل زندگی نامۀ ۱۲۲ تن از علما و حکمای پیش و بعد از اسلام. این کتاب را مقصود علی تبریزی در هند، که در خدمت عبدالرحیم خان خانان ( ـ۱۰۳۶ق) می زیست، به فارسی ترجمه کرده است (تهران ، ۱۳۶۵ش ) و بار دیگر ضیاءالدین دُرّی آن را به نام کَنْزَالْحِکْمَه به فارسی برگردانده است (تهران ، ۱۳۱۶ش )؛ دیگر آثارش عبارت اند از التَّنْقیحات فی شرح الْتَلویحات در حکمت ؛ الرّموز و الْاِقبال اللاهوتیّة فی الْاَنوار المُجردة الکُونیّه ؛ الشَّجرة الالهیة فی علوم الحقائق الرّبانیّة در حکمت .