شهرک هزارانی

الشتر جدا شده و در منطقه هزارانی سکنی گزیده اند این خانواده ها از خانواده های اصیل حسنوند هستند د رمورد این خانواده ها معمرین الشتر دو روایت دارندف عده ای انها را فرزند زینعل بگ فرزند خدایی خان دوم، یک روایت انها را فرزند داوود برادر خدایی خان دوم و فرزند خدایی خان اول می دانند. در ضمن در آبدانان خانواده های صیدی، جامی، دوستی، رضایی، و. . . نیز حسنوند هستند و خیلی دیگر از خانواده های حسنوند که جزو طوایف دیگر شده و نسل جدید آنها خبر از هویت اصلی خودشان ندارند.

منطقه ساکن شده اند البته عده ای از آنها در جمکبود ساکن هستند. باید اشاره کنیم که خانواده های جامی، صدی، دوستی، عزیزی، سوخته زاری، و. . . نیز از سایر تیرهای و طوایف ایل حسنوند هستند

آن زمان شخصی به اسم بهار که از اهالی این طایفه است به دلیل قتل مجبور به فرار می شود و گویا به کوه های ماهوته آبدانان استان ایلام می رود . این شخص که در ماهوته آبدانان به اسم بهار مال مٌلی شهرت دارد بعد از مدتی به دلیل اینکه سواد خواندن و نوشتن دارد، و به بچه های خود و تعدادی از ساکنین منطقه در منزل خودش سواد خواندن و نوشتن می آموزد د اهالی آن منطقه به ایشان لقب مٌلا می دهند و رفته رفته اسم و فامیلی ایشان از بهار مال مٌلی به بهار مال مٌلای تغییر پیدا می کند و اکنون در ادبیات و نگارش مال مٌلایی نوشته می شود که ( یی ) آخر ( یی ) نسبت می باشد . بعبارتی بهار مال ملایی ( مٌلابهار ) را به عنوان اولین معلم پشتکوه می دانند. اکنون به تمام نوادگان بهار ، ایل مال ملایی گفته می شود و ایلی بزرگ هستند که محل زندگی اصلی آنها روستای ماهوته بوده است ولی اکنون در بخش هزارانی ساکن می باشند . تعداد زیادی از آنها نیز در مورموری ، دهلران ، دالپری ، موسیان ، تهران ، خرم آباد، ایلام ، شوش ، تهران ، ورامین ، ملارد ، اهواز ، مسجد سلیمان و. . . زندگی می کنند .

و نوشتن دارد به او ملابهار گفتند . ( مٌلا در زبان بختیاری به معنای فرد باسواد می باشد ) و بعد از چند سال سکونت در آنجا و قبل از ازدواج قصد ترک دیار پشتکوه می کند و می خواهد به دیار خود برگردد که بنا به دلایلی او را از اینکار منصرف می کنند و دوباره اورا به پشتکوه بر می گردانند . وشخصی از ساکنان آن منطقه دختر خود را به ملابهار می دهد و ملا بهار در آنجا ساکن می شود اما چون املاک آن منطقه در تحت تملک دیگر طوایف است ملابهار تصمیم میگیرد به دربار پادشاه آن زمان برود و تقاضای ملک کند که پادشاه نیز چون بیش تر مناطق آن زمان در تملک دیگر طوایف است . مناطقی را که در تملک دیگر طوایف نیست را به ایشان می دهد . و ملابهار از ملک پدر زن خود جدا می شود و در آن منطقه که پادشاه به آن داده می رود و در آنجا ساکن می شود . بعد از سکونت در آنجا ملابهار صاحب 4 فرزند پسر می شود و چون ملابهار از ایل بختیاری است سعی می کند که اسم هایی با ریشه بختیاری برای فرزندان خود انتخاب کند که اسم آنها عبارتند از 1 - بختیار بهار 2 - نساربهار 3 - مروار بهار 4 - نصیر بهار . - - - - - . سپس بعد از مدتی که می گذرد وضع معیشت ملابهار بهتر می شود و صاحب مال و ثروت می شود و چون ملابهار در خانه به فرزندان خودش سواد خواندن و نوشتن می آموزد رفته رفته به بچه های ملابهار مال ملایی می گویند . که مال در زبان بختیاری به معنی ثروت می باشد . ملا هم در زبان بختیاری به معنی باسواد می باشد ی آخر هم ی نسبت می باشد . مال ملایی در زبان بختیاری به معنی کسی است که هم ثروت و هم سواد داشته باشد.

یا مسجد سلیمان به اطراف شهرستان آبدانان کوچ می کند و پس از مدتی در آنجا با خانمی که از ساکنین آن منطقه است ازدواج می کند . مٌلابهارپس از ازدواج صاحب 5 فرزند پسر به اسم زکی ، رحمت ، ناصر ، نیره ، رضا می شود � مٌلابهار به دلیل اینکه سواد خواندن و نوشتن دارد و وضع مالی اش نسبت به افراد ساکن آن زمان اندکی بهتر بود و در خانه خود به فرزندانش سواد خواندن و نوشتن می آموخت ساکنین آن زمان به فرزندان مٌلابهار، مال مٌلا می گفتند . ( مال به معنای ثروت و وضع مالی خوب ) ( مٌلا هم به معنای با سواد ) می باشد و رفته رفته به آنها مال مٌلایی می گفتند که ( ی آخر ی نسبت می باشد ) . بعبارتی مال مٌلایی ها از مٌلمٌلی ( بابادی =هفت لنگ بختیاری ) هستند . اکنون 5 فرزند مٌلابهار اسم 5 تیره ایل مال مٌلایی می باشد . مال مٌلایی ها رفته رفته شغل اصلی آنها دامداری و اندکی کشاورزی بوده و به مرور زمان در روستای شهرک هزارانی ( روستایی از شهرستان آبدانان استان ایلام ) ساکن می شوند بعبارتی سکونت گاه اصلی ایل مال مٌلایی روستای شهرک هزارانی می باشد اما تعداد زیادی از مال مٌلایی ها در مورموری ( بخش آبدانان ) و عده زیادی در موسیان ( شهرستان دهلران استان ایلام ) و عده زیادی نیز در خود شهرستان دهلران و عده ای دیگر در روستای دالپری ( شهرستان دهلران ) سکونت دارند و از همه اینهاگذشته تعداد خیلی زیادتری از مال مٌلایی ها نیز در شهرستان شوش ( استان خوزستان ) ساکن هستند که بعد از دوران جنگ تحمیلی در شهرستان شوش ساکن شده اند . عده کمتری از آنها نیز در تهران و خرم آباد و ایلام و اندیمشک ( شهرک آزادی ) و اهواز ساکن هستند . همه مال مٌلایی های که در شهرستان ها پراکنده شده اند با هم نسبت فامیلی دارند و هیچگونه جدایی بین آنها وجود ندارد و در مواقع سختی با هم اتحاد دارند . این پراکندگی مال مٌلایی ها و جمعیت زیاد آنها باعث شده که از طایفه مال مٌلایی فراتر رفته و به آنها ایل مال مٌلایی گفته شود . شغل اصلی بیشتر مال مٌلایی ها دامداری است که ییلاق و قشلاق خود را بین شهرستان آبدانان و شهرستان دهلران می گذرانند و عده کمتری نیز کشاورز هستند . مال مٌلایی ها هیچگونه وابستگی به هیچ طایفه یا ایل دیگری ندارند و بصورت مستقل هستند . و زبان اصلی آنها لری می باشد .