شونه

لغت نامه دهخدا

( شونة ) شونة. [ ش َ ن َ ] ( ع ص ) زن احمق. ( از اقرب الموارد ). زن گول. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) جای غله نهادن ( لغت مصری است ). || مرکب آماده جهاد در دریا. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

زن احمق زن گول

گویش مازنی

/shone/ شانه بخش فوقانی تنه ی انسان

پیشنهاد کاربران

"شونّه" در گویش مازنی به معنی" می رود" است
شوُنه = روغنی است که به بدنه لنج مالیده می شود.

بپرس