گرتو بدانستیی که فضل تو بر خر
چیست کجا ماندیی نژند و شکم خوار.
ناصرخسرو.
هر کجا چون زمین شکم خواریست از زمین خورد او شکم واریست.
نظامی.
کیست این صوفی شکم خوار خسیس تا بود با چون شهاشاهان جلیس.
مولوی.
گر گدایان طامعند و زشتخودر شکم خواران تو صاحبدل مجو.
مولوی.
و رجوع به مترادفات کلمه شود.