شکم پاییان

لغت نامه دهخدا

شکم پاییان. [ ش ِ ک َ ] ( اِ مرکب ) شکم پایان. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شکم پایان شود.

فرهنگ فارسی

جمع شکمپای رده ای از نرم تنان که داری سر مشخص و در قسمن شکم دارای ماهبچه هایی هستند که بر روی آن میخزند . صدف این نرم تنان یک پارچه و مار پیچی است . نمونه این حیوانات حلزون است حیوانات بطنی رجلی .
شکم پایان .

پیشنهاد کاربران

بپرس