شیخ هابیل

لغت نامه دهخدا

شیخ هابیل. [ ش َ ] ( اِخ ) تیره ای از نوئی ( قسمت چهارم چهار بنیچه جاکی از ایلات کوه گیلویه فارس ). ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 89 ).

شیخ هابیل. [ ش َ ] ( اِخ ) دهی است در سه فرسخ بیشتر میانه شمال و شرق کهکیلویه پِلی بفارس. ( از فارسنامه ناصری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس