صاع سر

لغت نامه دهخدا

صاع سر. [ ع ِ س َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صدقه سر. تصدق سر. زکاة سر :
گر صاع سر سه بوسه عیدی دهد مرا
زان رخ دهد که گندم گون است پیکرش.

خاقانی.

صدقه سر

۱. صدقۀ سر، زکات سر، زکات بدن.
۲. زکات فطره که در عید فطر بدهند.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید