صحیح ترمذی

[ویکی فقه] الجامع الصحیح، یکی از کتاب های شش گانه حدیثی ( صحاح سته )، اهل سنّت، تألیف ابوعیسی تِرْمِذی می باشد.
نام این کتاب در منابع به صورتهای کتاب الصحیح، صحیح الترمِذی، الجامع الصحیح، الجامع الکبیر، السنن و الجامع آمده است. حاجی خلیفه پس از ذکر دو نام جامع الترمذی و السنن، اولی را مشهورتر دانسته، اما بَشّارعوَّاد معروف، مصحّح آخرین و بهترین چاپ کتاب، با استناد به سخن ابن اثیر نام الجامع الکبیر را برای آن برگزیده است.
در شناخت کتاب و سبب تألیف آن
این کتاب مقدمه ندارد و مشتمل بر پنجاه باب و یک بخش پایانی با عنوان العلل است که مؤلف در آن دیدگاهها و روش کار خود را در تدوین کتاب بیان کرده است. بر اساس آنچه ترمذی در العلل گفته، به نظر می رسد سبب تألیف کتاب، گردآوری ادله، یعنی احادیث و آثاری که فقها بدانها استدلال کرده اند و نیز تبیین علل و احوال آن ها از حیث صحت و سُقم بوده است.
محتوای کتاب
الجامع الصحیح به چند باب بزرگ و هر باب به بابهای کوچک تر مشتمل بر احادیث صحیح و غیر آن تقسیم شده است و در مجموع ۲۲۲، ۲ باب و ۹۵۶، ۳ حدیث دارد. پس از هر حدیث، میزان صحت یا حُسن یا ضعف آن بیان گردیده است. عناوین ابواب (اصطلاحاً: تراجم) این کتاب بر دو قسم است: تراجم عام که مشتمل اند بر احادیث و مسائل متعدد و ابواب فراوانی که در نوع موضوع اشتراک دارند، نظیر مسائل مربوط به نماز و زکات، و ترمذی واژه «ابواب» را بر آن ها اطلاق کرده است؛ تراجم جزئی که به مسئله ای معیّن اطلاق می شوند و ترمذی یک یا چند حدیث برای آن ها آورده و واژه «باب» را برای آن ها به کار برده است.
روش ترمذی در ترتیب مطالب کتاب
...