صدا پیچیدن. [ ص َ/ ص ِ دَ ] ( مص مرکب ) انعکاس صدا در محوطه ای یا جایگاهی چنانکه بر اثر انعکاس آواز قوی شود : مخور صائب فریب فضل از عمامه زاهد که در گنبد ز بی مغزی صدا بسیار می پیچد.
صائب.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) انعکاس صدا در محوطه ای چنانکه بر اثر انعکاس آواز قوی شود .
