صدیقین

لغت نامه دهخدا

صدیقین. [ ص ِدْ دی ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ صدیق است در حالت نصبی و جری. رجوع به صدیق شود.

پیشنهاد کاربران

صدیقین صیغه مبالغه از ماده صدق است و به کسی گفته می شود که صدق و راستی سراسر وجودش را احاطه کرده ، و صداقت در فکر و گفتار و کردار و تمام زندگی او منعکس است ،
صَدیقَینِ: دو دوست
صدیق یعنی دوست. ین هم که معنی ۲تا می شود پس می شود ۲تا دوست

صدیقین=دوست بودن

بپرس