صرام


مترادف صرام: پوست پیرا، چرمگر

لغت نامه دهخدا

صرام. [ ص َ / ص ِ ]( ع اِ ) وقت بریدن خرما. ( مهذب الاسماء ). هنگام دروِ خرما. ( منتهی الارب ). || هنگام رسیدن خرما.( منتهی الارب ). هنگام رسیدگی بریدن بار نخل. || ریزه های درخت بریده. ( منتهی الارب ). هیزم خرد. || ( مص ) درو. || افروختن آتش.

صرام. [ ص ِ ] ( ع اِ ) ج ِ صَرم. ( دهار ).

صرام. [ ص ُ] ( ع اِ ) نام جنگ بدان جهت که میبرد قرابت و مودت را. || ( ص ) مرد توانا و سخت برنده. مرد قوی بر بریدن. || ( اِ ) داهیة. بلا. ( منتهی الارب ). سختی. || باقی مانده شیر که بار دیگر دوشیده شود در وقت حاجت و ضرورت و منه المثل : حلبت صرام ؛ یعنی عُذر بنهایت رسید. ( منتهی الارب ). || شیری که بسیار غلیظ شده باشد در پستان حیوان.

صرام. [ ص َرْ را ] ( ع ص ) چرم فروش. ( السامی فی الاسامی )( مهذب الاسماء ) ( حسن خطیب کرمانی ). نسبة الی بیع الصرم و هو الذی یفعل به الخفاف و اللوالک. ( سمعانی ).

صرام. [ ص َرْ را ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن احمدبن اسماعیل بن خالد صرام سختیانی جرجانی. وی از محمدبن ایوب رازی و همیم بن همام و ابواسحاق شیبانی و جز ایشان روایت دارد. و ابوالقاسم حمزةبن یوسف سهمی حافظ از وی روایت کند. در ربیع الاول 358هَ. ق. درگذشت و در باب الخندق دفن شد. ( سمعانی ).

صرام. [ ص َرْ را ] ( اِخ ) ابوحامداحمدبن اسماعیل بن جبرئیل نیشابوری مقری صرام از قراء بزرگ و مجتهد و عبادت شعار بود و در مسجد مربعه نیشابور قرائت داشت و چون ضعیف گشت در خانه او بر وی قرائت می کردند. وی از احمدبن نصر و حسن بن فضل روایت دارد. و ابراهیم بن محمدبن یحیی از وی روایت کند. او به سال 332 هَ. ق. در 82 سالگی درگذشت. ( سمعانی ).

صرام. [ ص َرْ را ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن خلف بن عصام بن احمد الفرایضی الصرام. وی از اهل بخارا بود و بخراسان آمد و به عراق شد. از سهل بن متوکل و سهل بن بشر و قیس بن انیف و صالح بن محمد بغدادی و معاذبن مثنی و بشربن موسی اسدی و جز ایشان روایت دارد. و ابوبکر فضل بن جعفر بخاری و ابوعمرو احمدبن محمدبن عمر مقری و پسرش ابوسعید محمدبن حسن بن محمدبن خلف و جز ایشان از وی روایت کنند. وی به سال 316 هَ. ق. وفات کرد. ( سمعانی ).

صرام. [ ص َرْ را ] ( اِخ ) ابونصر محمدبن محمدبن احمدبن علی بن انس صرام. از صالحین بود. و کنیت پدرش ابوالفضل و جدش ابوعمرو است. حاکم ابوعبداﷲ حافظ او را یاد کرده گوید: ابونصربن ابوالفضل صرام در سنه 45 هَ. ق. همراه من بود... ابونصر در لیله ترویة ( 7 ذیحجة ) سنه 382 درگذشت. ( سمعانی ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

ابن بلخی گوید صرام و بازرنگ دو ناحیت است میان زیر و سمیرم

فرهنگ عمید

۱. جنگ.
۲. بلا و سختی، گرفتاری سخت.
۲. مرد توانا و دارای ارادۀ قوی.
۴. مرد بی باک در جنگ.

پیشنهاد کاربران

بپرس