[ویکی فقه] صفت اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف؛ یکی از صفات اصلی حروف است.
«ذلاقه» در لغت بر تیزی لبه شیء دلالت دارد، و «اذلاق» در اصطلاح، به معنای استفاده از تیزی و ابتدای زبان و لب ها در وقت تلفظ برخی از حروف است. صفت اذلاق، مقابل صفت اصمات، و یکی از صفات اصلی حروف است. ویژگی حروف دارای اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف هنگام ادای آن است.
اقسام حروف مذلقه
حروف دارای این صفت را حروف مذلقه گویند که خود بر دو دسته اند؛ حروفی که به کمک نوک زبان تلفظ می شوند و حروف ذلقیه گفته می شوند، و حروفی که به کمک دو لب تلفظ می شوند و حروف شفهیه یا «شفویه» گفته می شوند.
عناوین مرتبط
...
«ذلاقه» در لغت بر تیزی لبه شیء دلالت دارد، و «اذلاق» در اصطلاح، به معنای استفاده از تیزی و ابتدای زبان و لب ها در وقت تلفظ برخی از حروف است. صفت اذلاق، مقابل صفت اصمات، و یکی از صفات اصلی حروف است. ویژگی حروف دارای اذلاق، سرعت و سهولت تلفظ حرف هنگام ادای آن است.
اقسام حروف مذلقه
حروف دارای این صفت را حروف مذلقه گویند که خود بر دو دسته اند؛ حروفی که به کمک نوک زبان تلفظ می شوند و حروف ذلقیه گفته می شوند، و حروفی که به کمک دو لب تلفظ می شوند و حروف شفهیه یا «شفویه» گفته می شوند.
عناوین مرتبط
...
wikifeqh: صفت_اذلاق