صفیه بنت عبدالمطلب

دانشنامه عمومی

صفیه بنت عبدالمطلب ( به عربی: صفیة بنت عبد المطلب ) دختر عبدالمطلب و همسرش هاله بنت وهیب بود. [ ۱] او همچنین مادر زبیر بن عوام و عمه محمد پیامبر اسلام بود.
صفیه دختر عبدالمطلب و هاله بنت وهیب بود. [ ۲] [ ۳] :   29  او و حمزه از یک مادر بودند. او عمه محمد و علی و خاله مادر عثمان بود. [ ۴] او حدودا ده ساله بود که پدرش درگذشت.
او پیش از اسلام با حارث بن حرب برادر ابوسفیان بن حرب ازدواج کرده بود. پس از اسلام آوردن، با عوام بن خویلد برادر خدیجه ازدواج کرد. صفیه از این ازدواج صاحب پسری به نام زبیر شد. صفیه در سال بیستم هجرت و در دوران خلافت عمر درگذشت. عمر بر پیکر او نماز گزارد و در بقیع به خاک سپرده شد. [ ۳] :   30 
عکس صفیه بنت عبدالمطلب
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

صَفِیّه بنت عبدالمطلب (قرن ۱ ق)
دختر عبدالمطلب بن هاشم، عمۀ پیامبر (ص). بانوی خردمند، ادیب و باشهامت صدر اسلام که در دوران جاهلیت با حارث بن حرب و پس از مرگ او با عوام بن خویلد ازدواج کرد که زبیر از ایشان متولد شد. در غزوۀ خندق یکی از جاسوسان یهود را که به پناهگاه زنان نفوذ کرده بود کشت و در أُحُد هنگام فرارکردن جمعی از مردم، با نیزه ای به مشرکین یورش برد که پیامبر (ص) به زبیر فرمود او را دریاب . در موقع شهادتِ برادرش حمزه به بالین او حضور یافت. روایات و اشعار او در کتب حدیث و تاریخ آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس