ضبط صوت

/zabtesowt/

برابر پارسی: سدا گیر، آوا گیر، آوا نگهدار

فرهنگ معین

( ~ صُ ) [ ع . ] (اِمر. ) دستگاهی الکتریکی یا الکترونیکی که می توان به کمک آن اصوات را روی نوار مخصوص ضبط و پخش کرد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ضبط صوت ابزار نگهداری و پخش صدا می باشد.
عنوان یاد شده از عناوین جدید است که از احکام مرتبط با آن در مسائل مستحدثه سخن گفته اند.
حکم شنیدن اذان از ضبط صوت
به تصریح برخی، شنیدن اذان از ضبط صوت و مانند آن کفایت از اذان نماز نمی کند و نمازگزار خود باید اذان بگوید؛ چنان که حکایت اذانِ پخش شده از ضبط صوت استحباب ندارد و در صورت حکایت، اذان ساقط نمی شود
حکم شنیدن اذان از ضبط صوت
آیا گوش دادن به آیه سجده از ضبط صوت و مانند آن موجب وجوب یا استحباب سجده می شود یا نه؟ مسئله اختلافی است.
امرار معاش از ضبط صوت
...

دانشنامه عمومی

ضبط صوت یا آواگیر[ ۱] وسیله ای است که نخست صدا را به علائم برقی تبدیل کرده، سپس علائم برقی را به صورت ذراتی روی نوار مغناطیسی به شکل پشت سر هم قرار می دهد. برای شنیدن صدایی که به این ترتیب ضبط شده است، نوار در ضبط صوت به گردش درآورده شده و ذراتی که مغناطیسی شده اند، بار دیگر همان علائم برقی را به دستگاه پس داده و دوباره به صدا تبدیل می شوند. [ ۲]
عکس ضبط صوتعکس ضبط صوت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

ضَبط صوت (tape recorder)
اتاق ضبط صوت ریلی
دستگاه های گوناگونی برای ضبط و پخش صوت. از آن میان می توان به دستگاه های ضبط صوت ریل، ضبط صوت کاست، و پخش های میکروکاسِت اشاره کرد. ازجمله، دستگاه پخش صوت کارتریج هشت لبه زمانی بسیار متداول بود. یکی از مزیت های این ضبط صوت ها قابلیت آن ها برای پاک کردن و ضبط مکرر روی نوار است، بی آن که از کیفیت ضبط کاسته شود. عملاً هر نوع اطلاعاتی که تبدیل پذیر به سیگنال الکتریکی باشد، با استفاده از ضبط صوت روی نوار مغناطیسی ضبط شدنی است.

مترادف ها

tape recorder (اسم)
دستگاه ضبط صوت، ضبط صوت، نوار ضبط کن

پیشنهاد کاربران

ضَبطِ صُوت: ١. ( دستگاهِ ) نوارخوان، ( دستگاهِ ) سداگیر / سدابردار ٢. سداگیری، سدابرداری
Stereo
دستگاه سدا، برداری

بپرس