طالب نگین. [ ل ِ ن ِ ] ( ص مرکب ) خواهان نگین و نگین دار. و مجازاً آراسته به نشانه های پادشاهی : ای بتو صاحب درفش ، چتر فریدون ملک وی ز تو طالب نگین ، دست سلیمان دین.خاقانی.
