طعن

ژخ

طَعن: به کلامی نیش دار و گزنده گویند که منظوری غیرمستقیم را در بر می گیرد. ( وَطَعْنًا فِی الدِّین )
طَعنه از طَاع است که به باب افعال رفته است. کسی، اگر از کسی در کلام بگوید: �شنیدم و چشم� ولی این اطاعت قلبی نباشد و کلامی موافق او گوید ولی منظورش ردّ باشد به این کلام طعنه گویند. مثال: کسی، یک نفر را مجاب می کند که نماز خوب است پس نماز بخوان؛ او هم در کلام آن را بدون ایمان قلبی بپذیرد، مدتی بعد ببیند زیر حرف خود زده و نماز نمی خواند پس به او بگوید: �چرا نماز نمی خوانی؟� او در جواب بگوید: باشه تو راست می گویی. . . . . این کلام را طعنه گویند. طاعون از طَعن است، چون گزنده است و بدن را چون مارگزیدگی گزیده و سیاه می کند. طعنه به کلام نیش دار چنانچه ذکر شد گفته می شود.
... [مشاهده متن کامل]