طعنه زننده

لغت نامه دهخدا

طعنه زننده. [ طَ ن َ / ن ِ زَ ن َن ْ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) که طعنه زند. که ملامت کند: مِلْدَغ ؛ طعنه زننده مردم را. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

که بیغاره راند که ملامت کند

پیشنهاد کاربران

بپرس