ظمان

لغت نامه دهخدا

( ظمآن ) ظمآن. [ ظَم ْ ] ( ع ص ) تشنه. ج ، ظِماء، ظُماء نادراً. || وجه ظَمآن ؛ روئی خشک و بی گوشت.

تشه . جمع ظمائ و ظمائ نادرا . یا وجه ظمان روئی خشک و بی گوشت .

آب گوارا