عاد

[ویکی الکتاب] معنی عَادَ: برگشت
معنی عَادٌ: نام قوم حضرت هود (علی نبینا وعلیه السلام)(مردمی عرب از انسانهای ما قبل تاریخ بوده و در جزیره زندگی میکردهانددرقرآن کریم از آنان به "عاد اولی" تعبیر شده ، و از آن به دست میآید که عاد دومی نیز بوده ،مردمی بودهاند که در احقاف زندگی میکردند و احقاف که جم...
معنی أَعَدَّ: آماده نمود
معنی إِرَمَ: بنایی از سنگ نام شهری از قوم عاد (ارم نام شهری برای قوم عاد بوده شهری آباد و بینظیر و دارای قصرهای بلند و ستونهای کشیده و که آثارشان به کلی از بین رفته است)
معنی هُودٌ: ازپیامبران الهی علی نبینا وعلیه السلام و پیامبر قوم عاد
معنی عَادِیَاتِ: دوندگان به سرعت ("عاد" از مصدر عدو است ، که به معنای دویدن به سرعت است )
ریشه کلمه:
عدو (۱۰۶ بار)

«عاد» یا «عادی» از مادّه «عَدْو» به معنای «تجاوز» است و در سوره «نحل» منظور کسی است که بیش از حدّ لازم، به هنگام ضرورت از این گوشت ها استفاده کند.
البته، در روایاتی که از طرق اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهی «عادی» به معنای «غاصب» تفسیر شده، حتی «عادی» به معنای «دزد» آمده است.
قوم هود«علیه‏السلام». . این مردم در سرزمین احقاف از یمن سکونت داشتند چنانکه فرموده . در «حقف» گذشت که: احقاف در جنوب جزیرةالعرب از قسمت‏های ربع‏الخالی (وادی دهناء) است که در روزگار گذشته آباد و مسکن قوم عاد بود. پیامبر معروفشان هود «علیه‏السلام» بود ولی پیامبران دیگری نیز داشته‏اند چنانکه فرموده: . مردمی بودند بت‏پرست به هود «علیه‏السلام» می‏گفتند . و نیز قیامت را انکار می‏کردند . مرمان قوی هیکل و مرفّه بودند . و نیز هود «علیه‏السلام» به ایشان می‏گفت . چون در ضلالت خویش اصرار ورزیدند بادی سرد و سوزان بر ایشان وزیدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت ابدانشان را چون چوب خشکاند و خونهایشان را منجمد کرد تا همه از بین رفتند . رجوع شود به «روح» تحت عنوان بادی که قوم هود را از برد در آنجا نظر داده‏ایم که باد آنها طوفان نبوده بلکه باد سرد و سوزان بود. واللَّه‏العالم. در مجمع ذیل آیه 65 اعراف درباره عاد فرموده او عاد پسر عوص پسر ارم پسر سام بن نوح بود. علی هذا عاد نام شخصی است که قبیله و قوم با نام او تسمیه شده در اقرب الموارد به این تسمیه تصریح شده است و نیز اقرب گفته: «عاد» منصرف هر دو آید. نگارنده گوید: عاد در قرآن مجموعاً 24 بار آمده و همه منصرف به کار رفته است.

در قرآن، از قبایل بائدۀ (نابودشده) عرب. نام قوم عاد ۲۴ بار در قرآن آمده است. در آیۀ ۵۰ سورۀ نجم به نام «عادالاولی» خوانده شده است. محققان می گویند دو عاد وجود داشته است. در قرآن پیغمبری به نام هود بر قوم عاد مبعوث شد و آنان را به پرستش خدای یگانه دعوت کرد؛ اما جز عده ای اندک بقیه از فرمان او سر باز زدند و هود را «سفیه» نامیدند (اعراف، ۶۶؛ هود، ۵۴) خداوند نیز به واسطۀ نافرمانی آن ها را دچار عذاب ساخت که هفت روز باد صَرصَر (حاقه، ۶) بر ایشان می وزید و همۀ آنان، جز هود و پیروان اندکش، هلاک شدند.