این کتاب حاوی سی و شش آهنگ در دستگاه سه گاه زابل است که مهدی پور به شکل «نت» درآورده است. این آهنگها به شرح ذیل است:
• باش دیوانی
• دوبیتی
• زیل دوبیتی
• ذوالفقاری ( آزافلی دوبیتی )
• قزاق دوبیتی سی
• کرم گؤزل له مه سی
• سلیان گؤزل له مه سی
• آران گؤزل له مه سی
• واقف گؤزل له مه سی
• دمیر گؤزل له مه سی
• اسفندیار گؤزل له مه سی
• یانیق کرمی
• قربانی
• دیلقمی
• فاخرالی دیلقمی
• باش ساری تِل
• داغلار بایاتیسی
• بادامی شکسته
• آزافلی گؤزلری
• آزافلی گرایلی
• باش دوراحانی
• باش نخجیوانی
• قربتی
• سلطانی
• یورد یِری
• واقف مخمس
• نارآغاجی نارچیچگی
• اسگی قایتاقی ( قاراداغ شکسته سی )
• شیروانی
• نخجیوان گؤلؤ
• گیله ناری
• گؤدک دونو
• گؤگ گؤلَه گَل
• شَرَبانی
• بَگ تعریفی
• باش مخمس[ ۱]
موسیقی آشیقی اصیل ترین موسیقی آذربایجان است که در مناطق مختلف به صورتهای متفاوت اجرا می شود و در بعضی از مناطق مخصوص آن منطقه است. به عنوان مثال زنجان، ارومیه، مراغه، میاندوآب هشترود، ساوه، همدان و شیروان آهنگهای مخصوص به خود دارند؛ اما تووز، قازاخ، گده بیگ، گویچه، میانه، ورزقان، بورچالی و قره داغ تبریز آهنگهای یکسانی دارند که در سبکهای مختلف اجرا می شود. آشیق دهقان از مشهورترین آشیقهای ارومیه تعداد آهنگهای مختص این منطقه را بیش از هفتاد قطعه می داند. دیگر مناطق نام برده شده یعنی زنجان، مراغه، هشترود، ساوه و شیروان، پنجاه تا هفتاد آهنگ خاص منطقه خود دارند. علی رغم وجود آهنگهای خاص هر منطقه، شکل ساز و شیوهٔ کوک کردن آنها همانند یکدیگر است و فقط در همدان و ساوه فاصلهٔ پرده ها اندکی با سازهای دیگر متفاوت است که در این امر متأثر از موسیقی مناطق همجوار خود هستند. دوست و برادر هنرمندم ایلقار ایمان وردیف، نوازندهٔ برجستهٔ ساز قوپوز در جمهوری آذربایجان، تحقیقاتی در خصوص جمع آوری کل آهنگهای مناطق مذکور آغاز نموده است.
از دید تاریخ و جغرافیا موسیقی هر منطقه از تاریخ و زندگی آن منطقه متأثر می شود. موسیقی آشیقی قدیم ترین موسیقی این منطقه است که از بطن زندگی ملت آذربایجان برخاسته و از حیات اجتماعی آنان منشأ گرفته است. آهنگهای آشیقی به شش دستگاه موسیقی یعنی زابل سه گاهی، آورتا ماهور، راست، بیات شیراز، بیات کرد و شور محدود می شود. امروزه با توجه به آهنگهای آهنگسازان معاصر و شیوهٔ تنظیم موسیقی آنان به هارمونی و آکوردی جدید برمی خوریم که اصل و ریشهٔ آنها از زمانهای قدیم در ساز آشیقی آذربایجان وجود داشته است و از گذشته تا حال نواخته شده و می شود؛ به عنوان مثال در آکوردهای ساز تنوع اجرای فاصله های پنجم، چهارم و دوم که اکنون مورد توجه همه آهنگسازان جهان نیز قرار گرفته، قابل ذکر است. آهنگساز همیشه جاوید و نامی آذربایجان، دانشمند بزرگ اوزوئیرحاجی بیگ اف در خلق اپرای کور اغلو از همین آکوردها استفاده کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• باش دیوانی
• دوبیتی
• زیل دوبیتی
• ذوالفقاری ( آزافلی دوبیتی )
• قزاق دوبیتی سی
• کرم گؤزل له مه سی
• سلیان گؤزل له مه سی
• آران گؤزل له مه سی
• واقف گؤزل له مه سی
• دمیر گؤزل له مه سی
• اسفندیار گؤزل له مه سی
• یانیق کرمی
• قربانی
• دیلقمی
• فاخرالی دیلقمی
• باش ساری تِل
• داغلار بایاتیسی
• بادامی شکسته
• آزافلی گؤزلری
• آزافلی گرایلی
• باش دوراحانی
• باش نخجیوانی
• قربتی
• سلطانی
• یورد یِری
• واقف مخمس
• نارآغاجی نارچیچگی
• اسگی قایتاقی ( قاراداغ شکسته سی )
• شیروانی
• نخجیوان گؤلؤ
• گیله ناری
• گؤدک دونو
• گؤگ گؤلَه گَل
• شَرَبانی
• بَگ تعریفی
• باش مخمس[ ۱]
موسیقی آشیقی اصیل ترین موسیقی آذربایجان است که در مناطق مختلف به صورتهای متفاوت اجرا می شود و در بعضی از مناطق مخصوص آن منطقه است. به عنوان مثال زنجان، ارومیه، مراغه، میاندوآب هشترود، ساوه، همدان و شیروان آهنگهای مخصوص به خود دارند؛ اما تووز، قازاخ، گده بیگ، گویچه، میانه، ورزقان، بورچالی و قره داغ تبریز آهنگهای یکسانی دارند که در سبکهای مختلف اجرا می شود. آشیق دهقان از مشهورترین آشیقهای ارومیه تعداد آهنگهای مختص این منطقه را بیش از هفتاد قطعه می داند. دیگر مناطق نام برده شده یعنی زنجان، مراغه، هشترود، ساوه و شیروان، پنجاه تا هفتاد آهنگ خاص منطقه خود دارند. علی رغم وجود آهنگهای خاص هر منطقه، شکل ساز و شیوهٔ کوک کردن آنها همانند یکدیگر است و فقط در همدان و ساوه فاصلهٔ پرده ها اندکی با سازهای دیگر متفاوت است که در این امر متأثر از موسیقی مناطق همجوار خود هستند. دوست و برادر هنرمندم ایلقار ایمان وردیف، نوازندهٔ برجستهٔ ساز قوپوز در جمهوری آذربایجان، تحقیقاتی در خصوص جمع آوری کل آهنگهای مناطق مذکور آغاز نموده است.
از دید تاریخ و جغرافیا موسیقی هر منطقه از تاریخ و زندگی آن منطقه متأثر می شود. موسیقی آشیقی قدیم ترین موسیقی این منطقه است که از بطن زندگی ملت آذربایجان برخاسته و از حیات اجتماعی آنان منشأ گرفته است. آهنگهای آشیقی به شش دستگاه موسیقی یعنی زابل سه گاهی، آورتا ماهور، راست، بیات شیراز، بیات کرد و شور محدود می شود. امروزه با توجه به آهنگهای آهنگسازان معاصر و شیوهٔ تنظیم موسیقی آنان به هارمونی و آکوردی جدید برمی خوریم که اصل و ریشهٔ آنها از زمانهای قدیم در ساز آشیقی آذربایجان وجود داشته است و از گذشته تا حال نواخته شده و می شود؛ به عنوان مثال در آکوردهای ساز تنوع اجرای فاصله های پنجم، چهارم و دوم که اکنون مورد توجه همه آهنگسازان جهان نیز قرار گرفته، قابل ذکر است. آهنگساز همیشه جاوید و نامی آذربایجان، دانشمند بزرگ اوزوئیرحاجی بیگ اف در خلق اپرای کور اغلو از همین آکوردها استفاده کرده است.
wiki: عاشیق هاوالاری