[ویکی اهل البیت] اسم هفتاد وهشتم: عالم الغیب و الشهادة
واژه عالم مجرد از اضافه وصف خدا قرار نگرفته، بلکه پیوسته در حال اضافه به چیزی وصف او قرار گرفته است مانند:
1. (عالِمُ الغَیْبِ وَالشَّهادةِ).
3. (عالِمُ غَیْبِ السَّماواتِ والأَرض).
وصف اول در قرآن ده بار (1) دومی دوبار (2) و سومی یک بار آمده است.(3) و همگی از علم گسترده خدا حکایت می کنند.
«غیب» در مقابل «شهود» است، و مقصود از آن چیزی است که از حواس ما پنهان باشد، خواه بالذات قابل ادراک با حواس باشد، مانند پدیده هایی که در زمانهای پیش تحقق پیدا کرده و یا الآن متحقق است ولی از قلمرو حس ما بیرون می باشد، و یا بالذات مافوق حواس باشد مانند خدا و صفات او و دیگر عوالم روحی که همگی فراتر از درک حسی می باشند.
بنابر این باید آیات یاد شده در زیر را به همین نحو تفسیر کرد، و هدف 1 . انعام/73; توبه/94، 105; رعد/9; مؤمنون/92; سجده/6; زمر/46; حشر/22; جمعه /8 و تغابن/18.
همگی تبیین گستردگی علم او است:
واژه عالم مجرد از اضافه وصف خدا قرار نگرفته، بلکه پیوسته در حال اضافه به چیزی وصف او قرار گرفته است مانند:
1. (عالِمُ الغَیْبِ وَالشَّهادةِ).
3. (عالِمُ غَیْبِ السَّماواتِ والأَرض).
وصف اول در قرآن ده بار (1) دومی دوبار (2) و سومی یک بار آمده است.(3) و همگی از علم گسترده خدا حکایت می کنند.
«غیب» در مقابل «شهود» است، و مقصود از آن چیزی است که از حواس ما پنهان باشد، خواه بالذات قابل ادراک با حواس باشد، مانند پدیده هایی که در زمانهای پیش تحقق پیدا کرده و یا الآن متحقق است ولی از قلمرو حس ما بیرون می باشد، و یا بالذات مافوق حواس باشد مانند خدا و صفات او و دیگر عوالم روحی که همگی فراتر از درک حسی می باشند.
بنابر این باید آیات یاد شده در زیر را به همین نحو تفسیر کرد، و هدف 1 . انعام/73; توبه/94، 105; رعد/9; مؤمنون/92; سجده/6; زمر/46; حشر/22; جمعه /8 و تغابن/18.
همگی تبیین گستردگی علم او است:
wikiahlb: عالم_الغیب_و_الشهادة