عبادت نمای. [ ع ِ دَ ن ُ / ن ِ / ن َ ] ( نف مرکب ) ریاکار. آنکه عبادت در پیش دیده خلق کند. آنکه عبادت به دیگران نماید : گنه کار اندیشه ناک از خدای به از پارسای عبادت نمای.
سعدی ( بوستان ).
فرهنگ فارسی
( عبادت نما ی ) ( صفت ) آن که عبادت خود را برخ مردم کشد عابد یا کار .