عبدالله عبدالله

عبدالله عبدالله(کابل ۱۴ شهریور ۱۳۳۹ ش- )دولتمرد ورئیس اجرائیه یحکومت وحدت ملی افغانستان از شهریور 1393 تاکنون.پدرش از قوم پشتونِ قندهار و مادرش از قوم تاجیک پنجشیر بوده ­اند. غلام محیی الدینزمریانی، پدر عبدالله، در مناصب ارشد دولتی خدمت می­ کرده. عبدالله کلاس اول را در ولایت قندهار و پس از آن دوره ی‎ دبستان را در کابل گذراند. او تحصیلات دانشگاهی­ اش را در رشته ی چشم ­پزشکی دانشکده ی "طب معالجوی" دانشگاه کابل ادامه داد و در سال 1362 از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. در سال 1363 در بیمارستان "نور" کابل مشغول به کار شد، اما در همان سال به کشور پاکستان مهاجرت کرد. در سال 1364 دوباره به افغانستان بازگشت و به عنوان سرپرست بهداشت و درمان ولایت پنجشیر مشغول به کار شد و پس از مدتی به عنوان مشاور احمدشاه مسعود انتخاب شد.
عبدالله تا آزادی کابل (1371) از همراهان مسعود بوده و پس از آن که مجاهدین، کابل را آزاد کردند، رئیس دفتر و سخن­گوی وزارت دفاع افغانستان شد (تا سال 1375). پس از سقوط کابل به دست طالبان، به سمت معاون وزارت خارجه ی دولت "برهان‎الدین ربانی" منصوب شد (تا سال 1380). پس از سقوط دولت طالبان توسط آمریکا و متحدین آن کشور (پاییز سال 1380) عبدالله از سمت سرپرستی وزارت خارجه به وزارت خارجه رسید و در دوره‎های موقت و انتقالی نیز همین سمت را برعهده داشت. در سال 1385 پس از 5 سال وزارت از سوی حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان، از سمتش برکنار شد. عبدالله از این زمان ائتلافی را به نام "تغییر و امید" با رهبران جهادی، اعضای پارلمان و مجلس سنا و همچنین رهبران احزاب سیاسی تشکیل داد و خود را برای شرکت در انتخابات سال 1388 آماده کرد. او در انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 شرکت کرد، اما نتوانست رئیس جمهور منتخب این کشور شود. انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 هجری خورشیدی افغانستان میان عبدالله و اشرف‎غنی احمدزی به دور دوم کشیده شد. با آن که عبدالله نسبت به احمدزی در دور اول انتخابات پیشتاز در آرا بود، اما نتوانست بیشترین آرا را در دور دوم انتخابات از آن خود کند و بعد از مناقشاتی اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور و عبدالله به عنوان رئیس شورای اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان قدرت را به صورت پنجاه- پنجاه میان خود تقسیم کردند.