عثمان بن سعید عمری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عثمان بن سعید بن عمرو عمری، (از حفص بن عمرو المعروف بالعمری یاد شده که مراد، عثمان بن سعید است؛ زیرا او را وکیل امام عسکری (علیه السلام) و فرزند او محمد را وکیل ناحیه معرفی کرده است. ظاهرا در رجال الکشی، تصحیف صورت گرفته است.) نخستین نایب خاص امام مهدی (علیه السلام) است که این منصب را در دوره امام هادی (علیه السلام) و امام عسکری (علیه السلام) نیز بر عهده داشته و نهاد وکالت را رهبری کرده است. او پس از شهادت امام عسکری (علیه السلام) در مدت کوتاهی، مسئولیت نیابت از امام عصر (علیه السلام) را به عهده داشت. برخی او را از نوادگان عمار بن یاسر دانسته اند.
کنیه او «ابو عمرو» و «ابو محمد» است و القابش عبارت اند از: «العمری»، «السمان»، «الزیات» و «العسکری». لقب های سه گانه اخیر نشان می دهد که وی برای مخفی نگه داشتن ارتباط خود با امامان (علیهم السلام)، شغل پوششی روغن فروشی در سپاه زمام داران حاکم را انتخاب کرده بود.

[ویکی شیعه] عُثمان بن سعید عَمْری (متوفای قبل از ۲۶۷ق) مشهور به اَبوعَمرو، اولین نایب خاص از نواب اربعه امام زمان(ع) در دوره غیبت صغری است. وی از اصحاب امام هادی، امام عسکری و امام مهدی(ع) دانسته شده، اما درباره اینکه از یاران امام جواد بوده، تردیدهایی وجود دارد. عثمان بن سعید پس از شروع امامت امام مهدی(ع) (سال ۲۶۰ هجری قمری|سال ۲۶۰ق)، تا پایان عمرش (حدود ۶ یا ۷ سال) نائب خاص امام بود و پس از او پسرش محمد بن عثمان عهده دار نیابت شد. عثمان در زمان نیابت به بغداد رفت و دوران وکالت خود را در آنجا گذراند. او در بغداد و سایر شهرهای عراق وکلایی داشته که وجوهات را از مردم اخذ کرده و سپس برای او می فرستادند. حضرت مهدی به هنگام وفات او، نامه تسلیتی برای فرزندش فرستاد. در متون روایی، از عثمان بن سعید با القاب متعددی همچون زَیّات و عَمری یاد شده است.
درباره تاریخ تولد عثمان، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گفته شده که از ۱۱ سالگی، خادم امام جواد (ع) بوده است. او بعدها پیشکار امام نهم شد و از اعتماد کامل ایشان برخوردار گردید.
وی وکیل امام هادی و امام حسن عسکری و امام زمان(ع) ، و همواره مورد اعتماد آنان بود. عثمان بن سعید ابتدا در سامرا زندگی می کرد و بعد از رحلت امام یازدهم، به بغداد رفت. در آن زمان سامرا پایتخت و مقر لشکریان سلسله عباسی بود که از آغاز با امامان شیعه میانه خوبی نداشتند. برخی گفته اند احتمالا به همین دلیل عثمان بن سعید به بغداد مهاجرت کرد و در آنجا منطقه کرخ را که محل سکونت شیعیان بود، مرکز رهبری امامیه قرار داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس