عجایب المخلوقات

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عجایب المخلوقات (کتاب). «عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات»، کتابی است به زبان فارسی در موضوع جهانشناسی.
این کتاب در نیمه ی دوم قرن ششم هجری تالیف شده است. مؤلف، این کتاب را از آن جهت فراهم آورده است تا دیگران را بی آن که در اطراف و اکناف عالم بگردند، از عجایب جهان و غرایب زمان بی آگاه اند. هدف دیگر مولف از نگارش این کتاب اهداء آن به ابوطالب طغرل بن ارسلان بن طغرل بوده است. نامبرده یکی از سلاجقه عراق است که از سال ۵۵۶ تا ۵۷۳ ه. ق. سلطنت داشته است. بنابراین، کتاب نامبرده باید در یکی از سال های میان این دو تاریخ نوشته شده باشد. محتمل است که تاریخ شروع تالیف پیش از سال ۵۵۶ ق. که نخستین سال سلطنت طغرل بن ارسلان است، بوده باشد. نکات کوچکی در کتاب وجود دارد که کم و بیش راهبر به سنوات تالیف کتاب است؛ اما با استناد به هیچ یک نمی توان به دقت سال تالیف آن را روشن کرد. کراچکوفسکی در «تاریخ نوشته های جغرافیایی در جهان اسلامی» تالیف کتاب را با توجه به تاریخ مذکور به وسیله مولف، حدود سال ۱۱۸۰ م. می داند و تاریخی را حاجی خلیفه از آن یاد می کند؛ یعنی سال ۱۱۶۰ م. ۵۵۵ ق. خطای محض می داند.
ساختار کتاب
کتاب، مشتمل بر توضیحی از ناشر، مقدمه مصحح، مقدمه مولف و ده رکن و هر رکن مشتمل بر ابوابی است.
گزارش محتوا
این کتاب نخستین کتاب درباره جهان شناسی است و تا حدی متاثر از اثر هم دوران خود که در مغرب پدید آمده می باشد. این کتاب متعلق به غرناطی است؛ اما کتاب طوسی سنگین تر از آن است و مطالب آن از غرناطی بیشتر است. در تقسیمات دهگانه ی کتاب، مطالبی درباره ی موضوعات زیر آمده است: افلاک ، ستارگان، صاعقه ، شهاب ، رعد و برق ، قوس و قزح ، بادها، دریاها و آب ها، کوه ها، مساجد، کنیسه ها، زلزله ها، گیاهان، دخمه های سلاطین، گنج ها، خلقت آدمی، عقل و روح ، عادیان ، ترکان، هندوان، کاهنان، معجزات و کرامات ، علم طب ، خواص غذاها، قضا و قدر ، جنیان و شیاطین ، غولان ، نسناس ، مرغان، بهایم، جانوران دریایی، سباع، حشرات، مارها و افاعی. انشای کتاب در رتبه ی اول منشآت فارسی، و حکایات و داستان های آن بسیار جالب و سرگرم کننده است.
← عناوین ارکان کتاب
...

دانشنامه عمومی

عجایب المخلوقات (زکریای قزوینی). عجائب المخلوقات و غرائب الموجودات ( شگفتی های آفریدگان و موجودات ) کتابی است در زمینه هیئت و جهان شناسی و علم الاشیا و شگفتی های عالم خلقت، نوشتهٔ زکریا قزوینی. قزوینی این کتاب را نخست به زبان عربی نوشت و سپس خود نسخه ای فارسی از آن تدوین کرد.
تاریخ نوشتن "عجایب المخلوقات" را به سال ۶۷۸ هجری قمری مطابق با ۱۲۸۰ میلادی گزارش کرده اند. دست نوشتهٔ اصلی آن در حال حاضر در موزهٔ مونیخ آلمان موجود است. این کتاب به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده است.
کتاب شامل چهار مقدمه و دو مقاله است. مقالهٔ اول در عُلویات؛ مقالهٔ دوم در سُفلیات، که شامل عناصر و معدنیات، نباتات و حیوانات است. در مورد تمام کائنات روی زمین، بروج، ماه ها، فصول سال، ستارگان، زمین، کوه ها، دریاها، رودها، جانوران، و بسیاری از موجودات دنیا سخن رفته است.
این کتاب نخستین بار به اهتمام ووستنفلد در ۱۸۴۸ در گوتینگن، و ترجمهٔ نیمی از آن توسط هرمان اته در ۱۸۶۸ در لایپزیگ انجام شده است. در سال ۱۳۰۹ هجری قمری نیز در مصر به چاپ رسیده است. چاپ ترجمه فارسی کتاب در سال ۱۲۸۳ هجری قمری در لکناو بوده است. همچنین ترجمه فرانسوی آن در سال ۱۸۰۵ در پاریس به زیر چاپ رفته و بعداً این کتاب به چند زبان دیگر مانند ترکی، آلمانی، یونانی ترجمه و چاپ شده است.
این کتاب به زبان فارسی ترجمه شده و در تهران به سال ۱۲۶۴ ه‍. ق طبع گردیده است. ترجمهٔ فارسی آن چند بار در تهران چاپ شده است. [ ۱]
به نوشته پرویز براتی در کتاب عجایب ایرانی، قزوینی در کتاب عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات برای نخستین بار در چارچوب عجایب نامه ای، مرزبندی قاطعی از امر غریب و مفهوم شگفتی در ساخت ذهنی و هستی شناسانهٔ ایرانی ترسیم می کند. این تلقی روش شناختی، کاملاً منطبق با مناسبات ذهنی – تاریخی ایرانی تدوین شده است. قزوینی در مقدمه اول کتاب خود، از واژهٔ «تعجّب» رمزگشایی می کند. او می نویسد: «قالَ الحُکَما، التّّعَجُبُ حِیرهُ تُعرض الانسانُ لِقصورهِ عَنْ مَعْرِفَهِ سَبَبُ الشّییِ أو عَنْ مَعرفهِ کیفیهِ تأثیرِ سَبَبِ لشَّیی فیه. » ( «تعجّب حیرتی است که بر انسان عارض می شود به واسطهٔ آن که چیزی بیند که سبب آن را نداند. در شگفت می ماند از آن چیز، قبل از آن که سبب آن دانسته باشد. » ) قزوینی از خلال سوبژکتیویتهٔ پیشامدرن ایرانی به چنین تعریفی می رسد؛ تعریفی که رسیدن به آن مختص جهان های مدرن و پسامدرن است. او بعد از این اصطلاح شناسی دقیق مفهوم «تعجّب»، بلافاصله شگفتی زنبور عسل را مثال می زند و این که چگونه این مهندس حاذق و پرکار آن سازه های شش ضلعی را می سازد. قزوینیِ کیهان شناس کار زنبور عسل را توأم با شگفتی و مایهٔ تعجب می داند. این تلقی هستی شناسانه البته از آن روست که کیهان شناسان ایرانی بعد از اسلام عمدتاً نگره های تئولوژیک داشته اند. [ ۲]
عکس عجایب المخلوقات (زکریای قزوینی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

عجایب المخلوقات (عربی). عجایب المَخلوقات (۱)
(نام کامل: عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات) کتابی به زبان عربی در نجوم، شناخت جهان، شگفتی های عالم و علم الاشیاء، تألیف زکریای قزوینی. این کتاب دربردارندۀ چهار مقدمه و دو بخش (مقاله) است. بخش نخست آن در زمینۀ عُلویّات یا موضوعات آسمانی (سیاره ها، ستارگان، تقویم و فرشتگان) و بخش دوم دربارۀ سُفلیّات یا اجسام و موضوعات زمینی (عناصر اربعه، مواد معدنی، گیاهان، جانوران و انسان) است. بخش دوم آن دارای مطالب جغرافیایی فراوانی است که بیشتر آن ها کلمه به کلمه در اثر معروف دیگر او به نام جغرافیا نقل شده است. وجود چهار تحریر جداگانه و متفاوت این اثر، تلخیص ها، ترجمه ها و نقل های متعدد آن به زبان های فارسی، عربی، ترکی و جغتایی نشانگر شهرت و رواج فوق العادۀ آن در قرون متمادی بوده است. تحریرهای مفصل تر این کتاب شامل الحاقات بعدی نسخه برداران به متن اصلی آن است. ظاهراً دو تحریر کوتاه تر یکی مربوط به ۶۶۰ق و دیگری ۶۵۷ق، نزدیک به متن اصلی قزوینی اند. عجایب المخلوقات را نخستین بار ووستنفلد در گوتینگن چاپ کرد (۱۸۴۸). ترجمۀ آلمانی این اثر به همت اته در ۱۸۶۸ در لایپزیگ منتشر شد. ترجمۀ فارسی آن نیز بارها در تهران و هندوستان به چاپ رسیده است.

عجایب المخلوقات (فارسی ). عَجایِب المَخلوقات (۲)
(یا: عجایب نامه؛ جام گیتی نمای) نوشتۀ محمدبن احمد طوسی سلمانی، دانشنامه ای به فارسی در معرفی عجایب جهان. در تاریخ تألیف کتاب تردید است، احتمالاً حدود ۵۵۵ تا ۵۶۲ق نگارش یافته و به طغرل بن ارسلان سلجوقی پیشکش شده است. این اثر در ده رکن و چندین باب است. ازجمله مطالب آن: عجایب اجرام علومی و فرشتگان، عجایب آتش، زمین و دریاها، شهرهای معروف و مساجد، عجایب آدمی و حیوانات، شیاطین و غولان و گنج ها. مؤلف در این کتاب، شگفتی های جهان را بیان کرده و از ساختار طبیعیات ارسطو تقلید کرده است، ولی محتوای آن چندان علمی نیست و نویسنده، به غیر از گفتارهایی از پیامبر و برخی حکایات تاریخی، به توصیف جهانی خیالی پرداخته که آمیزه ای از قصه ها و اسطوره هاست. کتاب پر از حکایات گوناگون است، از این روی ، می تواند منبعی مهم برای مطالعۀ ادبیات عامیانه در ایران باشد. این اثر به تصحیح منوچهر ستوده چاپ شده است (تهران، ۱۳۴۵ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس