عذاب قوم لوط

[ویکی فقه] براساس یک سنت الهی، هرگاه در جامعه ای فساد و گناه رواج یابد و خدا بخواهد به آن جامعه بلا نازل کند، این بلا فقط بر اهل فساد و ستمگران نازل نخواهد شد؛ بلکه دامن کسانی را نیز خواهد گرفت که به وظیفه تبلیغی و اصلاحی خود عمل نکرده اند و ستمگران را با سکوت خود تشویق نموده اند.
آن گونه که از تعالیم اسلامی برمی آید، عذاب های عمومی ویژه افراد گناه کار نیست. منتها افراد بی گناه دچار عذاب قیامت نخواهند شد. قرآن کریم در این باره هشدار داده و می فرماید: «وَاتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خَاصَّة»؛ «و از فتنه ای پروا کنید که (چون درگیرد) تنها به کسانی از شما که ستم کردند، نمی رسد (بلکه دامن گیر همه می شود)».
وظیفه مؤمنان در برابر گناهان
هرگاه در جامعه ای فساد و گناه شایع شود، وظیفه مؤمنان است که در مقابل فساد بایستند و از آن جلوگیری کنند. مؤمنان باید بدانند که خوب بودن و گناه نکردن آن ها کافی نیست؛ بلکه باید علاوه بر اصلاح نفس نفس خویش، در فکر دیگران هم باشند و در اصلاح جامعه ای که در آن زندگی می کنند بکوشند و این همان وظیفه امر به معروف و نهی از منکر است که دو واجب دینی است.
عذاب عمومی براساس سنت الهی
طبق یک سنت الهی، هرگاه در جامعه ای فساد و گناه رواج یابد و خدا بخواهد به آن جامعه بلا نازل کند، این بلا فقط بر اهل فساد و ستمگران نازل نخواهد شد؛ بلکه دامن کسانی را نیز خواهد گرفت که به وظیفه تبلیغی و اصلاحی خود عمل نکرده اند و ستمگران را با سکوت خود تشویق نموده اند. این آیه از همین سنت الهی خبر می دهد و خطاب به مؤمنین می فرماید: از عذابی بترسید که فقط سراغ ستمگران از شما نخواهد آمد؛ یعنی این عذاب عمومی خواهد بود و مؤمنان را هم دربر خواهد گرفت.
حدیثی از پیامبر
...