عذر ساز

لغت نامه دهخدا

عذرساز. [ ع ُ ] ( نف مرکب ) آنکه عذر آورد. آنکه پوزش و اعتذار آغازد :
چو شه دید کان خسرو عذر ساز
پیاده بنزدیک او شد فراز.
نظامی.
و گر پیش اقبال بازآمدی
کجا عذر اگر عذرساز آمدی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

آنکه عذر آورد آنکه پوزش و اعتذار آغازد

پیشنهاد کاربران

بپرس