عصمتی
/~esmati/
لغت نامه دهخدا
عصمتی. [ ] ( اِخ ) دختر قاضی سمرقند. از زنان شاعر فارس بود و اشعار نیکویی بزبان فارسی دارد. ( از اعلام النساء از مشاهیر النساء محمد ذهنی ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
از نوادگان صالحی در شیراز میباشند. محله سنگ سیاه و سر دزک منصوریه