[ویکی اهل البیت] محمدجواد بلاغی متکلم، مفسر، فقیه، اصولی، شاعر و ادیب، (زاده ۱۲۸۲ و درگذشته ۱۳۵۲ در نجف) روحانی شیعه عراقی است.
در روز چهارشنبه از ماه رجب، در یکی از محلههای نجف (محله براق) در خانه دانشمند عامل و روحانی فاضل، علامه شیخ حسن بلاغی، ستارهای چشم به جهان گشود که امید آن میرفت تا گمشدگان وادی شب گون نادانی را به کرانههای صبح امید رساند. این نور رسیده را محمدجواد نام نهادند. و بدین سان در سال 1282 ق. خداوند نعمتی دیگر به جامعه شیعه عنایت کرد.
آل بلاغی یکی از خاندان های نجیب، شریف و قدیمی شهر نجف بودهاند. این دودمان پاک بسان چشمهای پربرکت همراه جوشیده و طراوت بخشیدهاند و تشنگان را سیراب کرده و همگی به جلال و بزرگی در علم و ادب شهرت داشتهاند.
محمدجواد پس از آن که نشو و نما یافت و دوران کودکی را پشت سر گذاشت در بوستان همیشه سبز حوزه قدم نهاد و به شاگردی مکتبی رفت که پدرانش سال های سال شاگرد آن مکتب بودند. علوم مقدماتی را در حضور نورانی علمای نجف فرار گرفت و تا 24 سالگی از اساتید بزرگ آن حوزه عظیم، استفادههای علمی و معنوی فراوانی برد.
روان پاک بلاغی که شیفته کسب معارف و درک فضایل بود او را در سال 1306 ق. مجبور به ترک زادگاهش کرد و او با دلی مالامال از عشق و علاقه به فراگیری دانش و خودسازی، وارد شهر مقدس کاظمین شد تا بتواند در سایه اندیشههای بلند آن دیار، به اهداف عالیهاش نایل آید. ایشان شش سال از عمر مبارکش را در این شهر صرف تحصیل و تهذیب نمود و تا سال 1312 ق. در کاظمین ماند. او در همان شهر با خانواده شریف عالم بزرگوار سید موسی جزایری وصلت نمود.
در سی سالگی به زادگاهش نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترین استوانههای علمی و عملی عصر خویش حاضر شد و سرزمین سبز فکرش را با زلال آب های باصفای آن حوزه طراوت بخشید و مدت 14 سال در این دانشگاه بزرگ اسلامی ماند و از باغ و بوستان های نجف خوشههای فراوان علم و معنویت چید.
شیخ محمدجواد بلاغی که سال های متمادی را در پی علم و عمل گذرانده بود در سال 1326 ق. وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابی، میرزا محمدتقی شیرازی شرکت جست و ده سال بر سفره علمی این مجتهد سترگ و بیدار مهمان بود و با استفاده از جنبههای روحی و معنوی آن بزرگوار، خویشتن را تقویت کرد. این دانشمند وارسته آن چنان شیفته دانش و یادگرفتن بود که تا 45 سالگی در درس میرزای شیرازی شرکت نمود.
اندیشمندان و فرزانگانی که علامه بلاغی در حضور نورانی آنان نشست و آموخت عبارتاند از:
در روز چهارشنبه از ماه رجب، در یکی از محلههای نجف (محله براق) در خانه دانشمند عامل و روحانی فاضل، علامه شیخ حسن بلاغی، ستارهای چشم به جهان گشود که امید آن میرفت تا گمشدگان وادی شب گون نادانی را به کرانههای صبح امید رساند. این نور رسیده را محمدجواد نام نهادند. و بدین سان در سال 1282 ق. خداوند نعمتی دیگر به جامعه شیعه عنایت کرد.
آل بلاغی یکی از خاندان های نجیب، شریف و قدیمی شهر نجف بودهاند. این دودمان پاک بسان چشمهای پربرکت همراه جوشیده و طراوت بخشیدهاند و تشنگان را سیراب کرده و همگی به جلال و بزرگی در علم و ادب شهرت داشتهاند.
محمدجواد پس از آن که نشو و نما یافت و دوران کودکی را پشت سر گذاشت در بوستان همیشه سبز حوزه قدم نهاد و به شاگردی مکتبی رفت که پدرانش سال های سال شاگرد آن مکتب بودند. علوم مقدماتی را در حضور نورانی علمای نجف فرار گرفت و تا 24 سالگی از اساتید بزرگ آن حوزه عظیم، استفادههای علمی و معنوی فراوانی برد.
روان پاک بلاغی که شیفته کسب معارف و درک فضایل بود او را در سال 1306 ق. مجبور به ترک زادگاهش کرد و او با دلی مالامال از عشق و علاقه به فراگیری دانش و خودسازی، وارد شهر مقدس کاظمین شد تا بتواند در سایه اندیشههای بلند آن دیار، به اهداف عالیهاش نایل آید. ایشان شش سال از عمر مبارکش را در این شهر صرف تحصیل و تهذیب نمود و تا سال 1312 ق. در کاظمین ماند. او در همان شهر با خانواده شریف عالم بزرگوار سید موسی جزایری وصلت نمود.
در سی سالگی به زادگاهش نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترین استوانههای علمی و عملی عصر خویش حاضر شد و سرزمین سبز فکرش را با زلال آب های باصفای آن حوزه طراوت بخشید و مدت 14 سال در این دانشگاه بزرگ اسلامی ماند و از باغ و بوستان های نجف خوشههای فراوان علم و معنویت چید.
شیخ محمدجواد بلاغی که سال های متمادی را در پی علم و عمل گذرانده بود در سال 1326 ق. وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابی، میرزا محمدتقی شیرازی شرکت جست و ده سال بر سفره علمی این مجتهد سترگ و بیدار مهمان بود و با استفاده از جنبههای روحی و معنوی آن بزرگوار، خویشتن را تقویت کرد. این دانشمند وارسته آن چنان شیفته دانش و یادگرفتن بود که تا 45 سالگی در درس میرزای شیرازی شرکت نمود.
اندیشمندان و فرزانگانی که علامه بلاغی در حضور نورانی آنان نشست و آموخت عبارتاند از:
wikiahlb: علامه_محمد_جواد_بلاغی