[ویکی فقه] حسین بن روح نوبختی پس از بیست و یک سال تلاش و خدمت، به دستور حضرت بقیة الله الاعظم (عج) ، شخصیت گرانقدری از بغداد به نام علی بن محمد سمری را به نیابت معرفی کرد.
علی بن محمد سمری از اصحاب امام حسن عسکری (ع) ، و از خواص شیعه در زمان خود بود. او از شعبان ۳۲۶ تا نیمه شعبان ۳۲۹ هجری قمری نیابت امام را بر عهده گرفت. ولی هنگام مرگ کسی را، به عنوان جانشین خود معرفی نکرد.مدت نیابت علی بن محمد سمری ، نسبت به سه نایب خاص دیگر، کمتر بود و تنها سه سال ادامه یافت، با این که نیابتعثمان بن سعید، نخستین نایب امام زمان (ع) حداقل پنج سال و نیابت فرزندش محمد بن عثمان، به مدت چهل سال و نیابت حسین بن روح نوبختی به مدت بیست و دو سال به طول انجامید.
وظایف علی بن محمد
احمد بن محمد صفوانی نقل کرده است که حسین بن روح به علی بن محمد سمری امر نیابت را وصیت کرد. سمری هم همان کارهای نوبختی را انجام می داد. اما وقتی زمان مرگ علی بن محمد سمری فرا رسید، شیعیان به حضور من آمدند و از وکیل و نایبش پرسیدند، او گفت: «مأمور نیستم به عنوان نایب، کسی را معرفی کنم! خدا را امری است که خود به انجام می رساند.»
کرامات
از علی بی محمد کرامات بسیار زیادی هم دیده شد که هر یک کمال ایمان او را نشان می دهد. از جمله خبری است کهصدوق ده سال بعد از شروع غیبت، از صالح بن شعیب طالقانی نقل می کند.صالح می گوید: «احمد بن ابراهیم بن محلد» به من گفت: در بغداد نزد مشایخ و علما رسیدم. در آن مجلس «علی بن محمد سمری» بدون مقدمه گفت: «خدا «علی بن حسین بن بابویه» صدوق
...
علی بن محمد سمری از اصحاب امام حسن عسکری (ع) ، و از خواص شیعه در زمان خود بود. او از شعبان ۳۲۶ تا نیمه شعبان ۳۲۹ هجری قمری نیابت امام را بر عهده گرفت. ولی هنگام مرگ کسی را، به عنوان جانشین خود معرفی نکرد.مدت نیابت علی بن محمد سمری ، نسبت به سه نایب خاص دیگر، کمتر بود و تنها سه سال ادامه یافت، با این که نیابتعثمان بن سعید، نخستین نایب امام زمان (ع) حداقل پنج سال و نیابت فرزندش محمد بن عثمان، به مدت چهل سال و نیابت حسین بن روح نوبختی به مدت بیست و دو سال به طول انجامید.
وظایف علی بن محمد
احمد بن محمد صفوانی نقل کرده است که حسین بن روح به علی بن محمد سمری امر نیابت را وصیت کرد. سمری هم همان کارهای نوبختی را انجام می داد. اما وقتی زمان مرگ علی بن محمد سمری فرا رسید، شیعیان به حضور من آمدند و از وکیل و نایبش پرسیدند، او گفت: «مأمور نیستم به عنوان نایب، کسی را معرفی کنم! خدا را امری است که خود به انجام می رساند.»
کرامات
از علی بی محمد کرامات بسیار زیادی هم دیده شد که هر یک کمال ایمان او را نشان می دهد. از جمله خبری است کهصدوق ده سال بعد از شروع غیبت، از صالح بن شعیب طالقانی نقل می کند.صالح می گوید: «احمد بن ابراهیم بن محلد» به من گفت: در بغداد نزد مشایخ و علما رسیدم. در آن مجلس «علی بن محمد سمری» بدون مقدمه گفت: «خدا «علی بن حسین بن بابویه» صدوق
...
wikifeqh: علی_بن_محمد_سمری
[ویکی شیعه] علی بن محمد سَمَری یا سَمُری (متوفای ۳۲۹ق) چهارمین نائب از نواب اربعه امام زمان(عج) که پس از حسین بن روح نوبختی، سه سال (۳۲۶ - ۳۲۹ق) عهده دار مقام نیابت بود. وی در زمان نیابت، رابط میان حضرت مهدی و شیعیان بود و مردم، وجوه شرعی را در اختیار او می گذاردند. او را از اصحاب امام عسکری هم شمرده اند که مکاتباتی با آن امام داشته است. دوران نیابت سمری کوتاه و نسبت به سه نائب خاص دیگر، کمتر بود و تفصیلی از آن گزارش نشده است. دلیل فعالیت کمتر علی بن محمد سمری، سختگیری حکومت دانسته شده که او را از فعالیت گسترده در سازمان وکالت بازداشت. توقیع امام زمان به علی بن محمد سمری درباره خبر وفات و پایان یافتن دوران نیابت او، از مهمترین اتفاقات این دوره است. با وفات وی، ارتباط مستقیم بین سفیران و امام دوازدهم پایان یافت و دوران غیبت کبری آغاز شد.
در منابع سال تولد علی بن محمد سمری ذکر نشده است. کنیه او را ابوالحسن و لقب او را سَمَری، سَیمُری، سَیمَری و یا صیمَری گفته اند، ولی مشهور همان سَمَری است. با این حال در برخی از منابع شیعی، لقب او سَمُری ثبت شده است. سَمَّر یا سُمَّر یا صیمر یکی از روستاهای بصره است که بستگان او در آن می زیسته اند.
علی بن محمد، از خاندانی متدین و شیعه بوده که در خدمتگزاری به امامان شیعه، شهرت زیادی داشته اند و همین اصالت خانوادگی او باعث شد که در مقام نیابت امام، با مخالفت چندانی روبه رو نشود. یعقوبی معتقد است بسیاری از اعضای این خاندان در بصره املاک زیادی داشتند و نیمی از درآمد این املاک را وقف امام یازدهم(ع) کرده بودند. امام هر ساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می کرد. از دیگر بستگان سمری، علی بن محمد بن زیاد از وکلای امامین عسکریین بود که کتابی به نام «الاوصیاء» در اثبات امامت امام دوازدهم(ع) نوشت.
در منابع سال تولد علی بن محمد سمری ذکر نشده است. کنیه او را ابوالحسن و لقب او را سَمَری، سَیمُری، سَیمَری و یا صیمَری گفته اند، ولی مشهور همان سَمَری است. با این حال در برخی از منابع شیعی، لقب او سَمُری ثبت شده است. سَمَّر یا سُمَّر یا صیمر یکی از روستاهای بصره است که بستگان او در آن می زیسته اند.
علی بن محمد، از خاندانی متدین و شیعه بوده که در خدمتگزاری به امامان شیعه، شهرت زیادی داشته اند و همین اصالت خانوادگی او باعث شد که در مقام نیابت امام، با مخالفت چندانی روبه رو نشود. یعقوبی معتقد است بسیاری از اعضای این خاندان در بصره املاک زیادی داشتند و نیمی از درآمد این املاک را وقف امام یازدهم(ع) کرده بودند. امام هر ساله درآمد آن را دریافت و با ایشان مکاتبه می کرد. از دیگر بستگان سمری، علی بن محمد بن زیاد از وکلای امامین عسکریین بود که کتابی به نام «الاوصیاء» در اثبات امامت امام دوازدهم(ع) نوشت.
wikishia: علی_بن_محمد_سمری
