علی حاتمی

پیشنهاد کاربران

علی حاتمی ( ۲۳ مرداد ۱۳۲۳ در تهران - ۱۵ آذر ۱۳۷۵ در تهران ) کارگردان و فیلم نامه نویس بود. حاتمی در جایی متولد شد شبیه همان جایی که رضا خوشنویس در هزاردستان به ‏مفتش آدرس می دهد؛ خیابان شاهپور، خیابان مختاری، کوچهٔ اردیبهشت. ‏ او دانش آموخته از دانشکده هنرهای دراماتیک است. علی حاتمی حداقل ۱۵ فیلم بلند سینمایی و مجموعهٔ تلویزیونی ساخته است. ‏
...
[مشاهده متن کامل]

اولین اثر سینمایی حاتمی در سال ۱۳۴۸ با عنوان حسن کچل ساخته شد و آخرین فیلم نیمه تمامش با نام جهان پهلوان تختی که یکی از بزرگ ترین پروژه های سینمایی او بعد از مجموعهٔ هزاردستان بود، به علت مرگ ناشی از بیماری سرطان نافرجام ماند. پس از مرگش نیز دو فیلم مبتنی بر هزاردستان با تدوین واروژ کریم مسیحی ( به نام های کمیتهٔ مجازات و طهران، روزگار نو ) ساخته شد.
لیلا حاتمی و زری خوشکام، هنرپیشگان سینما، فرزند و همسر علی حاتمی هستند.
محتویات [نمایش]
فعالیت در تئاتر [ویرایش]
حاتمی کار هنری خود را با تئاتر در زمینهٔ نویسندگی آغاز کرد و نمایشنامه های «ساتن»، «قصهٔ حریر»، «ماهیگیر»، «حسن کچل»، «چهل گیس» و شهر «آفتاب و مهتاب» را برای تئاتر نوشت. علی حاتمی در کلاس های نمایشنامه نویسی اداره هنرهای دراماتیک واقع ( درآب سردار ) شرکت نمود و بعدها که این اداره به نام دانشکده هنرهای دراماتیک تغییر نام داد او در رشته ادبیات نمایشی تحصیلات خود را ادامه داد. او در سال ۱۳۴۴ نمایش دیب ( دیو ) را که از اولین نوشته های خود بود در تالار دانشکده و با کودکان موسسه آموزشی فرهنگ آرزو به اجرا در آورد و. . . نویسنده مهدی زرینی
دیالوگ های ماندگار حاتمی [ویرایش]
علی حاتمی همواره در آثار سینمایی خود پیوندی ناگسستنی بااصطلاحات و گویش های کوچه بازار داشت، بطوریکه کاربرد این دیالوگ ها به عنوان امضای وی در تقریبا تمامی آثار سینماییش حضور داشته و سینمای حاتمی را یک سینمای منحصر به فرد ساخته است. برخی ازاین دیالوگ های ماندگار عبارتند از:
فیلم "مادر" «تلخی با قند شیرین نمیشه، شب رو باید بی چراغ روشن کرد» فیلم "کمال الملک" دیالوگی از زبان مظفرالدین شاه «همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید» فیلم "سوته دلان" «همه عمر دیر رسیدم» فیلم "سوته دلان" «ساعت زنگ زده دیگه زنگ نمیزنه، چون زنگاشو زده» فیلم "مادر" «خورشید دم غروب، آفتاب صلوة ظهر نمیشه» و دهها دیالوگ ماندگار دیگه
خاموشی علی حاتمی [ویرایش]
علی حاتمی در تاریخ پانزدهم آذرماه هفتادوپنج درگذشت. پیکر وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در فطعه66 به خاک سپرده شد. بر روی سنگ مزار وی که در طرفینش رقیه چهره آزاد ( ملقب به مادر سینمای ایران و ایفاگر نقش مادر در فیلم "مادر" ) و رسام عرب زاده ( طراح ممتاز فرش های ایرانی ) دفن شده اند یکی از ماندگارترین دیالوگ های فیلم "دلشدگان" نقش بسته: "آیین چراغ خاموشی نیست"
حسن کچل ( ۱۳۴۸ )
طوقی ( ۱۳۴۹ )
باباشمل ( ۱۳۵۰ )
قلندر ( ۱۳۵۱ )
خواستگار ( ۱۳۵۲ )
ستارخان ( ۱۳۵۳ )
مجموعهٔ تلویزیونی مثنوی مولوی ( ۱۳۵۴ )
سلطان صاحبقران ( مجموعه تلویزیونی ) ( ۱۳۵۴ )
سوته دلان ( ۱۳۵۶ )
هزاردستان ( ۱۳۵۸ )
حاجی واشنگتن ( ۱۳۶۱ )
کمال الملک ( ۱۳۶۳ )
جعفر خان از فرنگ برگشته ( ۱۳۶۶ )
مادر ( ۱۳۶۸ )
دلشدگان ( ۱۳۷۱ )
جهان پهلوان تختی ( ۱۳۷۳ - ۱۳۷۵ ) ( پس از مرگ حاتمی به کارگردانی بهروز افخمی ادامه یافت )
کمیتهٔ مجازات ( ۱۳۷۷ )
طهران، روزگار نو
مستند علی حاتمی [ویرایش]
مستندی سه گانه به کارگردانی : الهام قره خانی و امیرمهرتاش مهدوی می باشد که تولید آن از سال ۱۳۷۸ آغاز و در سال ۱۳۸۳ پایان یافت .
منابع [ویرایش]
خبرگزاری کتاب
وب گاه علی حاتمی
سازمان صداوسیما
پیوند به بیرون [ویرایش]
علی حاتمی
خبرگزاری فارس
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
این یک نوشتار خُرد پیرامون فیلم و سینما است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: زادگان ۱۳۲۳زادگان ۱۹۴۴ ( میلادی ) درگذشتگان ۱۳۷۵درگذشتگان ۱۹۹۶ ( میلادی ) فیلم نامه نویسان اهل ایرانکارگردانان اهل ایراندرگذشتگان به علت سرطانمدفونان در قطعه هنرمندان بهشت زهرااهالی تهرا

علی حاتمی ( ۲۳ مرداد ۱۳۲۳ در تهران - ۱۵ آذر ۱۳۷۵ در تهران ) کارگردان و فیلم نامه نویس بود. حاتمی در جایی متولد شد شبیه همان جایی که رضا خوشنویس در هزاردستان به ‏مفتش آدرس می دهد؛ خیابان شاهپور، خیابان مختاری، کوچهٔ اردیبهشت. ‏ او دانش آموخته از دانشکده هنرهای دراماتیک است. علی حاتمی حداقل ۱۵ فیلم بلند سینمایی و مجموعهٔ تلویزیونی ساخته است. ‏
...
[مشاهده متن کامل]

اولین اثر سینمایی حاتمی در سال ۱۳۴۸ با عنوان حسن کچل ساخته شد و آخرین فیلم نیمه تمامش با نام جهان پهلوان تختی که یکی از بزرگ ترین پروژه های سینمایی او بعد از مجموعهٔ هزاردستان بود، به علت مرگ ناشی از بیماری سرطان نافرجام ماند. پس از مرگش نیز دو فیلم مبتنی بر هزاردستان با تدوین واروژ کریم مسیحی ( به نام های کمیتهٔ مجازات و طهران، روزگار نو ) ساخته شد.
لیلا حاتمی و زری خوشکام، هنرپیشگان سینما، فرزند و همسر علی حاتمی هستند.
محتویات [نمایش]
فعالیت در تئاتر [ویرایش]
حاتمی کار هنری خود را با تئاتر در زمینهٔ نویسندگی آغاز کرد و نمایشنامه های «ساتن»، «قصهٔ حریر»، «ماهیگیر»، «حسن کچل»، «چهل گیس» و شهر «آفتاب و مهتاب» را برای تئاتر نوشت. علی حاتمی در کلاس های نمایشنامه نویسی اداره هنرهای دراماتیک واقع ( درآب سردار ) شرکت نمود و بعدها که این اداره به نام دانشکده هنرهای دراماتیک تغییر نام داد او در رشته ادبیات نمایشی تحصیلات خود را ادامه داد. او در سال ۱۳۴۴ نمایش دیب ( دیو ) را که از اولین نوشته های خود بود در تالار دانشکده و با کودکان موسسه آموزشی فرهنگ آرزو به اجرا در آورد و. . . نویسنده مهدی زرینی
دیالوگ های ماندگار حاتمی [ویرایش]
علی حاتمی همواره در آثار سینمایی خود پیوندی ناگسستنی بااصطلاحات و گویش های کوچه بازار داشت، بطوریکه کاربرد این دیالوگ ها به عنوان امضای وی در تقریبا تمامی آثار سینماییش حضور داشته و سینمای حاتمی را یک سینمای منحصر به فرد ساخته است. برخی ازاین دیالوگ های ماندگار عبارتند از:
فیلم "مادر" «تلخی با قند شیرین نمیشه، شب رو باید بی چراغ روشن کرد» فیلم "کمال الملک" دیالوگی از زبان مظفرالدین شاه «همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید» فیلم "سوته دلان" «همه عمر دیر رسیدم» فیلم "سوته دلان" «ساعت زنگ زده دیگه زنگ نمیزنه، چون زنگاشو زده» فیلم "مادر" «خورشید دم غروب، آفتاب صلوة ظهر نمیشه» و دهها دیالوگ ماندگار دیگه
مرگ علی حاتمی [ویرایش]
علی حاتمی در تاریخ پانزدهم آذرماه هفتادوپنج درگذشت. پیکر وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در فطعه66 به خاک سپرده شد. بر روی سنگ مزار وی که در طرفینش رقیه چهره آزاد ( ملقب به مادر سینمای ایران و ایفاگر نقش مادر در فیلم "مادر" ) و رسام عرب زاده ( طراح ممتاز فرش های ایرانی ) دفن شده اند یکی از ماندگارترین دیالوگ های فیلم "دلشدگان" نقش بسته: "آیین چراغ خاموشی نیست"
حسن کچل ( ۱۳۴۸ )
طوقی ( ۱۳۴۹ )
باباشمل ( ۱۳۵۰ )
قلندر ( ۱۳۵۱ )
خواستگار ( ۱۳۵۲ )
ستارخان ( ۱۳۵۳ )
مجموعهٔ تلویزیونی مثنوی مولوی ( ۱۳۵۴ )
سلطان صاحبقران ( مجموعه تلویزیونی ) ( ۱۳۵۴ )
سوته دلان ( ۱۳۵۶ )
هزاردستان ( ۱۳۵۸ )
حاجی واشنگتن ( ۱۳۶۱ )
کمال الملک ( ۱۳۶۳ )
جعفر خان از فرنگ برگشته ( ۱۳۶۶ )
مادر ( ۱۳۶۸ )
دلشدگان ( ۱۳۷۱ )
جهان پهلوان تختی ( ۱۳۷۳ - ۱۳۷۵ ) ( پس از مرگ حاتمی به کارگردانی بهروز افخمی ادامه یافت )
کمیتهٔ مجازات ( ۱۳۷۷ )
طهران، روزگار نو
مستند علی حاتمی [ویرایش]
مستندی سه گانه به کارگردانی : الهام قره خانی و امیرمهرتاش مهدوی می باشد که تولید آن از سال ۱۳۷۸ آغاز و در سال ۱۳۸۳ پایان یافت .
منابع [ویرایش]
خبرگزاری کتاب
وب گاه علی حاتمی
سازمان صداوسیما
پیوند به بیرون [ویرایش]
علی حاتمی
خبرگزاری فارس
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
این یک نوشتار خُرد پیرامون فیلم و سینما است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: اهالی تهران درگذشتگان ۱۳۷۵درگذشتگان ۱۹۹۶ ( میلادی ) درگذشتگان به علت سرطان زادگان ۱۳۲۳زادگان ۱۹۴۴ ( میلادی ) فیلم نامه نویسان اهل ایرانکارگردانان اهل ایران مدفونان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا
قس کاتالان
Abbas Ali Hatami ( en persa: عباس علی حاتمی ) ( Teheran, 1944 - Teheran, 1996 ) va ser un director, guionista i productor iranià.
Taula de continguts [mostra]
[modifica]Biografia
Abbas Ali Hatami va néixer a Teheran el 19 d'agost de 1944. Va estudiar cinema al Col·legi d'Arts Dramàtiques. Va debutar com a guionista per curtmetratges. El 1970 comença realment la seva carrera amb Hassan Kachal , amb Parviz Sayyad en el paper principal. El seu estil s'hi barrejarà diàlegs melodiosos, i una tradició d'ambient iranià.
Hatami va realitzar tres sèries televisades històriques, totes considerades com a obres eternes de la història de la televisió iraniana. Mentrestant, va fer construir una Ciutat de cinema Ghazali als antics barris de Teheran de l'època Qadjar i els començaments de la dinastia Pahlavi on rodà la telesèrie d'Hezar Dastan. El lloc ha estat utilitzat pel rodatge de nombroses pel·lícules i sèries televisades com Agència ( 1997 ) , La Cinta vermella ( 1998 ) , L'ona morta ( 2000 ) , Altura baixa ( 2001 ) i d'altres.
Es casà amb l'actriu Zari Khoshkam. La seva filla, Leila Hatami és també actriu del cinema iranià.
[modifica]Filmografia
[modifica]Director
1970 : Hassan Kachal
1971 : Toughi
1971 : Khastegar
1971 : Baba Shemal
1972 : Sattar Khan
1972 : Ghalandar
1978 : Sooteh - Delan
1978 : Hezar Dastan
19 . . .

بپرس