عنت

[ویکی فقه] عَنَت، به سختی و مشقت افتادن است.
معنای لغوی عنت عبارت است از سختی و مشقت، هلاکت ، خطا و لغزش، فساد ، گناه و زنا .
عنت در قرآن
این واژه در قرآن کریم به کار رفته است: «وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُم طَولاً أَنْ یَنْکِحَ المُحْصَناتِ المُؤمِناتِ فَمِن مّامَلَکَتْ أَیمانُکُمْ مِنْ فَتَیاتِکُمُ المؤمِناتِ... ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ العَنَتَ مِنْکُم؛ و هر کدام از شما که توانایی ازدواج با زنان پارسای با ایمان را ندارد، پس از کنیزان مؤمن که مالک آن شدید به زنی برگزینید.... این حکم درباره کسی است که بترسد به رنج و مشقت افتد». مراد از عنت، بیم وقوع در گناه بر اثر ترک ازدواج است.
احکام مرتبط
عنوان یاد شده در باب نکاح به کار رفته است.
← در نکاح
...

[ویکی الکتاب] معنی عَنَتِ: متواضع شد (فعل ماضی مؤنث از ماده عنوة است و عنوة به معنای ذلت در قبال قهر قاهر است ، و حالتی است که در قیامت هر موجودی در برابر خدای سبحان ، و در قبال ظهور سلطنت الهی او به خود میگیرد و اگر عنوة و ذلت را به صورتها در عبارت "عَنَتِ ﭐلْوُجُوهُ لِلْحَیّ...
معنی عَنَتَ: جهد -شدت - هلاکت (کلمه عنت به معنای جهد و شدت و هلاکت میآید ، و گویا مراد از در عبارت"ذَ ٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ ﭐلْعَنَتَ مِنْکُمْ " آن زنا است ، که نتیجه وقوع انسان در مشقت تجرد و شهوت نکاح است ، و خود مایه هلاک آدمی است ، و چون در زنا هم معنای جهد خوا...
معنی أَنتَ: تو(مذکر)
ریشه کلمه:
عنو (۱ بار)
عنی (۱ بار)

خضوع و ذلّت. . چهره‏ها در مقابل خدای حیّ و قیّوم خاضع شوند و آنکه ظالم است حتماً نومید شود (که ببیند خدا در حق ظالم و مظلوم به عدل رفتار می‏کند) این کلمه یک بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است. گویا مراد خضوع قهری و عن اکراه است زیرا که «عناه» حکایت از رنج و تعب دارد لذا راغب آن را «خضعت مستأسرة بعناء» گفته است.