عود گلابی

لغت نامه دهخدا

عود گلابی. [ دِ گ ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از سفید و سیاهی باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ). عودو گلاب. رجوع به ترکیب «عود و گلاب » ذیل «عود» شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از سفیدی و سیاهی باشد عود و گلاب

پیشنهاد کاربران

بپرس