غازی اول

لغت نامه دهخدا

غازی اول. [ ی ِ اَوْ وَ ] ( اِخ ) ملقب به سیف الدین از اتابکان موصل از سال 541 تا 544 هَ. ق. در موصل فرمانروا بوده است. ( ترجمه طبقات سلاطین اسلام لین پول ص 144 ). رجوع به غازی بن عمادالدین زنگی شود.

فرهنگ فارسی

ملقب به سیف الدین از اتابکان موصل از سال ۵۴۱ تا سال ۵۴۴ در موصل فرمانروا بوده است .

دانشنامه آزاد فارسی

غازی اول (مکه ۱۹۱۲ـ۱۹۳۹)
(یا: ملک غازی) پسر ملک فیصل اول، پادشاه عراق (۱۹۳۳ـ۱۹۳۹). در ۱۹۲۴ به عنوان ولیعهد عراق به بغداد و در ۱۹۲۶ برای ادامۀ تحصیل به لندن رفت و پس از دو سال به بغداد بازگشت و در ۱۹۳۲ از دانشکدۀ نظامی با درجۀ ستوان دومی فارغ التحصیل شد. پس از مرگ پدرش به عنوان دومین پادشاه عراق بر تخت سلطنت نشست . از حوادث مهم دوران سلطنت او، قیام آشوریان در ۱۹۳۳ و انقلاب بکر صدقی در ۱۹۳۶ بود. در ۴ آوریل ۱۹۳۹ در اثر حادثۀ رانندگی مشکوک ، کشته شد. غازی ، پادشاهی قانونمند و دارای تمایلات ملی گرایانه بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس