غب

معنی انگلیسی:
visiting every, other day, tertian, visiting every other day

لغت نامه دهخدا

غب. [ غ ِب ب ] ( ع اِ ) سرانجام. پایان. پایان کار. پایان هر چیزی. ( منتهی الارب ). || یک در میان. روز در میان. ( از قطر المحیط ). روزی آمدن و روزی نه. ( دهار ). و منه : زر غباً تزدد حباً. ( منتهی الارب ). و قال الحسن : الغب فی الزیارة ان تکون فی کل اسبوع. ( منتهی الارب ). ج ، اغباب. ( المنجد ). دیدن بعد از روزهایی یا هر هفته. ( از قطر المحیط ). || ( مص ) روز در میان با آب آمدن شتر. ( منتهی الارب ). روزی آب خوردن چهارپا و روزی تشنه ماندن. ( از قطرالمحیط ). || بدبوی شدن گوشت. ( از قطر المحیط ). || به آخر رسیدن کار. ( از قطر المحیط ) ( آنندراج ). || روز در میان آمدن تب : غبت الحمی غباً. ( منتهی الارب ). تبی که دو روز در میان آید و آن را حمای مثلثه نیز نامند. و این همان نوبه ٔسه یک است. و منه الحدیث : اغبوا فی عیادة المریض ای لاتعودوه فی کل یوم لما یجد من ثقل العواد. والحمی الصفراویه سمی غباً لانها تنوب یوماً و یوماً و اذا اطلق الاطباء الغب اراد وا بها الدایرة. ج ، اغباب. ( بحر الجواهر ). و مؤلف ذخیره خوارزمشاهی آرد: و اگر خلطصفرایی باشد، یک روز تب آید و دیگر روز نه و این تب را تب غب گویند. و نیز آرد: تب غب غیر خالصه است ازبهر آنکه این تب از دو خلط باشد که آمیخته گردد. و ابن البیطار گوید: و ینفع من جمیع حمیات الغب المتطاولة . تب روز افکن. ( زمخشری ). || پوشیدن. || پوشاندن. ( دزی ج 2 ص 199 ). || فاصله دادن در زمان : کان لایغب الغزو؛ وی لاینقطع می جنگید. ( دزی ج 2 ص 199 ).
غب. [ ] ( اِخ ) شهری است دریائی ، بنات معروف به غبیة به این شهر منسوب است.
غب. [ غ َب ب ] ( ع مص ) روز در میان بر آب آمدن شتران : غبت الابل غباً و غبوباً. || میان روز آمدن بر قوم : غَب َّ فلان ٌ عن القوم. || و یقال فلان لا یغبنا عطأه ؛یعنی هر روز بی فاصله می بخشد. || بدبوی شدن گوشت : غب اللحم. || شب گذاشتن نزدیک کسی : غب عندنا. و منه : قولهم رویدالشعر یغب. || به آخر رسیدن کارها: غبت الامور. ( منتهی الارب ).
غب. [ غ ُب ب ] ( ع ص ، اِ ) رونده از دریا چندان که در دشت دوردرآید. || زمین پست. || ایستادنگاه آب. ج ، اغباب. غبوب. ( منتهی الارب ). ج ، غبان. ( المنجد ). || خلیج ( در لهجه یمنی ). ( دزی ج 2 ص 199 ) : الغب موضعٌ یدخل فیه البحر الی البر یتحاماه المراکب. ( ص 47 الجماهر ). || دریای موج زن که آبش از ساحل بگذرد و بصحرا ریزد.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) یک در میان یک روز در میان ۲ - ( مصدر ) یک روز در میان آمدن تب نوبه ای که یک روز در میان عارض شود .
رونده از دریا چندان که در دشت دور در آید . یا زمین پست

فرهنگ معین

(غِ بّ ) [ ع . ] ۱ - (ص . ) یک روز در میان . ۲ - (مص ل . ) یک روز در میان آمدن تب .

فرهنگ عمید

۱. بعد از چند روز آمدن.
۲. یک روز آمدن و یک روز نیامدن، یک روزدرمیان آمدن.
۳. (اسم ) روز در میان، یک در میان.
۴. (اسم ) (پزشکی ) نوعی تب که یک روزدرمیان عارض می شود.

گویش مازنی

/gheb/ غیب – غیب گویی - پیشگویی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] غِبّ، یعنی یک روز در میان انجام دادن کاری.
از آن در باب طهارت نام برده اند.
حکم حمام کردن
در روایات از هر روز حمام کردن، نهی شده است؛ زیرا موجب بروز بیماری سل ، آب شدن پیه کلیه ها و لاغری می گردد.لیکن یک روز درمیان حمام کردن موجب روییدن گوشت بدن می شود؛ از این رو، فقها هر روز حمام کردن را مکروه و یک روز در میان حمام کردن را مستحب دانسته اند مگر کسی که چاق باشد و بخواهد لاغر گردد.
wikifeqh: غب

پیشنهاد کاربران

بپرس