غریب دوست

لغت نامه دهخدا

غریب دوست. [ غ َ ] ( ص مرکب ) آنکه غریبان را دوست دارد. غریب نواز. غریب پرور. غریب پرست : اسدآباد... آبی اندک دارد و همه مردمش غریب دوست باشند. ( مجمل التواریخ و القصص ). همدان شهری است که در عراق و خراسان متفق اند که به درستی هوای آن ، شهر نیست و مردمش غریب دوست باشند. ( مجمل التواریخ و القصص ).

غریب دوست. [ غ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بروانان بخش ترکمان شهرستان میانج که در 6هزارگزی شمال باختری ترکمان و یک هزارگزی شوسه تبریز به میانه قرار دارد. محلی کوهستانی است وهوای آن معتدل است و سکنه آن 830 تن می باشد که شیعه اند و به زبان ترکی سخن می گویند. آب آن از چشمه است و محصول آنجا غلات و حبوبات و بزرک است و شغل اهالی زراعت می باشد و راه ارابه رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ). غریب دوست کنار راه میانه و تبریز میان خواجه غیاث و قره چمن در 509600گزی تهران واقع است.

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستانبراوان بخش ترکمان شهرستان میانه ۶ کیلومتری مغرب ترکمان و یک کیلومتری شوسه تبریز میانه کوهستانی و معتدل ۸۳٠ تن سکنه آب از چشمه محصول غلات حبوبات بزرک شغل زراعت .
( صفت ) آنکه غریبان را دوست دارد غریب نواز غریب پرور مقابل غریب دشمن .
دهی است از دهستان بروانان بخش ترکمان شهرستان میانه که در ۶ هزار گزی شمال باختری ترکمان و یک هزار گزی شوسه تبریز میانه قرار دارد محلی کوهستانی است و هوای آن معتدل است

فرهنگ عمید

آن که غریبان را دوست دارد، دوست غریب، غریب پرور، غریب نواز.

دانشنامه عمومی

غریبدوست یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش ترکمان چای شهرستان میانه واقع شده است و مرکز دهستان بروانان غربی می باشد. بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۸۱ نفر ۱۱۸ خانوار بوده است. [ ۱] غریبدوست دارای یک تپه باستانی به نام کول تپه است
عکس غریب دوست
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس