[ویکی نور] احمد بن محمد بن محمد طوسی غزالی، مؤلف، واعظ و عارف برجسته قرن پنجم و ششم و برادر کوچک تر ابوحامد محمد غزالی، بود. کنیه وی، ابوالفتوح و القابش مجدالدین، زین الدین و حجت الاسلام بود
تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، بر اساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالا احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در452 یا 453 به دنیا آمده است
این دو برادر در کودکی پدرشان را از دست دادند و گفته شده است که پدرشان پیش از درگذشت، تربیت فرزندانش را به مردی زاهد و متقی به نام احمد رادکانی سپرد. در طوس بود که احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوف گرایید
احمد ابتدا مرید ابوبکر نساج طوسی شد که با چهار واسطه شاگرد جنید استاحتمالاً احمد تا 487 که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بود و وقتی هم که برادرش در 488 او را به جای خود در نظامیه بغداد گذاشت، احمد در تصوف شهرت یافته بود
غزالی در بغداد و شهرهای دیگر به فارسی و عربی مجالس وعظ داشت و چندان در وعظ بلیغ و فصیح بود که نه تنها عوام از مجالس او استقبال می کردند، بلکه علما و دانشمندان نیز در آن حاضر می شدنداز جمله مجالس مشهور غزالی، مجلس وعظ وی نزد سلطان محمود سلجوقی بود که در ازای آن، سلطان به او هزار دینار دادالبته برخی، احادیث و اخباری را که غزالی در مجالس وعظ به آنها استناد می جست، صحیح ندانسته انداز جمله ابن جوزیبا آنکه او را در وعظ بسیار توانا می داند، احادیثش را موضوعه و معانی مطرح شده در آن را فاسد می شمرد.
بیشتر تذکره نویسانغزالی را فقیهی خوانده اند که وعظش بر فقاهتش غلبه کرد و دیگر فضائلش تحت الشعاع وعظ قرار گرفت و مغفول واقع شد.
تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، بر اساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالا احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در452 یا 453 به دنیا آمده است
این دو برادر در کودکی پدرشان را از دست دادند و گفته شده است که پدرشان پیش از درگذشت، تربیت فرزندانش را به مردی زاهد و متقی به نام احمد رادکانی سپرد. در طوس بود که احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوف گرایید
احمد ابتدا مرید ابوبکر نساج طوسی شد که با چهار واسطه شاگرد جنید استاحتمالاً احمد تا 487 که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بود و وقتی هم که برادرش در 488 او را به جای خود در نظامیه بغداد گذاشت، احمد در تصوف شهرت یافته بود
غزالی در بغداد و شهرهای دیگر به فارسی و عربی مجالس وعظ داشت و چندان در وعظ بلیغ و فصیح بود که نه تنها عوام از مجالس او استقبال می کردند، بلکه علما و دانشمندان نیز در آن حاضر می شدنداز جمله مجالس مشهور غزالی، مجلس وعظ وی نزد سلطان محمود سلجوقی بود که در ازای آن، سلطان به او هزار دینار دادالبته برخی، احادیث و اخباری را که غزالی در مجالس وعظ به آنها استناد می جست، صحیح ندانسته انداز جمله ابن جوزیبا آنکه او را در وعظ بسیار توانا می داند، احادیثش را موضوعه و معانی مطرح شده در آن را فاسد می شمرد.
بیشتر تذکره نویسانغزالی را فقیهی خوانده اند که وعظش بر فقاهتش غلبه کرد و دیگر فضائلش تحت الشعاع وعظ قرار گرفت و مغفول واقع شد.
wikinoor: غزالی،_احمد_بن_محمد