غزوه بواط

[ویکی فقه] بُواط (بَواط)، دومین غزوه پیامبر صلّی اللّه علیه وآله وسلّم است.
این واژه به ضم با (بُواط)وفتح با(بَواط) تلفظ شده است.
وجه تسمیه بواط
نام این غزوه از نام کوه بواط گرفته شده است.این کوه از کوههای جُهَینه به فاصلة چهار منزل از مدینه، در ناحیة رَضْوی واقع است .
ابن سعد، الطبقات الکبری ،ج۲،ص۱۹. بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵؛
حضرت محمد صلّی اللّه علیه وآله وسلّم، همراه دویست تن از اصحاب به قصد غزوه با کاروان قریش که بیم تجاوز آنان به مدینه می رفت
محمدابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام ، ص۲۴۹،چاپ ابوالقاسم گرجی، تهران ۱۳۶۶ش؛
...

[ویکی اهل البیت] کلید واژه: وقایع پس از هجرت، غزوه بواط، بواط
این غزوه در ماه ربیع الاول - یک سال پس از هجرت - غزوه بواط اتفاق افتاد. و آن چنان بود که آن حضرت با دویست نفر از اصحاب به قصد کاروان قریش (100 نفر) که مدینه در خطر تجاوز ایشان قرار داشت و 2500 شتر داشتند، از مدینه تا ارض بُواط طی مسافت فرمود.
و «بواط » کوهی است از جبال جهینه در ناحیه ای از نواحی کوه «رضوی » که رسول خدا صلی الله علیه و آله به منظور جنگ با قریش به همراه جمعی از مدینه خارج شد و سائب بن عثمان بن مظعون را به کار مردم شهر گماشت و بدون آن که با قریش برخورد کند و جنگی رخ دهد از همان جا به مدینه بازگشت.

[ویکی حج] غزوه بُواط دومین غزوه پیامبر اکرم(ص) در ماه ربیع الاول یا ربیع الثانی سال دوم هجری واقع شد.
بواط نام جایی در ناحیه ای از نواحی کوه رضوی است، که رسول خدا(ص) به همراه دویست نفر از اصحاب به قصد کاروان قریش که 100 نفر بودند و مدینه در خطر تجاوز ایشان قرار داشت، از مدینه تا ارض بُواط تعقیب فرمود، و بدون آنکه با قریش برخورد کند و جنگی رخ دهد پس از 15روز از همانجا به مدینه بازگشت.
بُواط/ابواطنام یکی از کوه های قبیله جهینه در منطقه رَضویمیان مدینه و بندر ینبُع است که حدود 90 کیلومتر با مدینه فاصله دارد و بر راه شام قرار گرفته است.این کوه دارای دو قله به نام جلسی و غوری است و در نزدیک ذی خُشُبو نزدیک ینبعقرار دارد؛