غزوه دومه الجندل

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم یک غزوه در سال پنجم هجرت و دو سریه در سالهای ششم و نهم هجرت به فرماندهی عبدالرحمن بن عوف و خالد بن ولید در منطقه دومة الجندل انجام داد.
دومة الجندل نام جایی بوده در سر راه عراق و شام و نزدیکی مرزهای روم شرقی در آن زمان، که گروهی از اعراب بادیه نشین در آن جا سکونت داشتند و فاصله اش تا مدینه پانزده روز بوده. دوماءالجندل شهری نزدیک تبوک و امروزه آن را جوف می نامند و امر تحکیم به حکمیت ابوموسی اشعری و عمروبن عاص بدانجا بود. موضعی یا شهری است، نزدیک تبوک و در آن حصنی است محکم.
وقتی تعداد فرزندان حضرت اسماعیل نبی علیه السلام در تهامه زیاد شد، دوماء پسر حضرت اسماعیل علیه السلام به آن منطقه آمد و در آنجا اقامت کرد و قلعه ای بنیان نهاد که بعدها به اسم «دومة الجندل» خوانده شد.
به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر رسید که اعراب مزبور در صدد حمله به مدینه و جنگ با مسلمانان هستند و بدین منظور لشکری تهیه کرده اند، پیغمبر اسلام گروهی از مسلمانان را برداشته و به عزم جنگ و سرکوبی آن ها، این راه طولانی و خشک و سوزان را پیمود ولی با دشمن برخورد نکرد.
زیرا وقتی از آمدن لشکر اسلام باخبر شدند رعب و وحشتی در دلشان افتاد و اموال زیادی را به جای گذاشته و فرار کردند و مسلمانان وقتی رسیدند که از دشمن اثری نبود.
از این رو اموال ایشان به عنوان غنیمت نصیب مسلمانان گشته و پیروزمندانه به مدینه بازگشتند و ضمنا با پیمودن این راه طولانی و بی آب و گرمای سخت، طاقت و تحمل آنان را در این گونه مسافرت های جنگی نیز نشان داد و نفوذ اسلام را تا مرزهای روم شرقی بسط و توسعه داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس