غطو

لغت نامه دهخدا

غطو. [ غ َطْوْ ] ( ع مص ) غطو لیل ؛ تاریک شدن شب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). تاریک شدن شب و پوشیدن تاریکی آن همه چیز را. ( اقرب الموارد ). || غطو ماء؛ بلند گردیدن آب و افزون شدن آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بلند شدن آب. ( از اقرب الموارد ). || غطو شی ٔ؛ پوشیدن و فراگرفتن شی را. ( منتهی الارب )( آنندراج ). پوشانیدن چیزی را. ( از اقرب الموارد ).

غطو. [ غ ُ طُوو ] ( ع مص ) به همه معانی غَطو. ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به غَطو شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس