غم فرسوده

لغت نامه دهخدا

غم فرسوده. [ غ َ ف َ دَ /دِ ] ( ص مرکب ) ناتوان شده از غم و غصه. ( ناظم الاطباء ). آنکه غم او را بفرساید. غمزده. غمکش :
گرچه غم فرسوده دوران بدم
مرگ عزالدین مرا فرسود و بس.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ناتوان شده از اندوه و غصه غمزده غمکش .

پیشنهاد کاربران

غم کوفته . [ غ َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) آنکه یا آنچه غم او را بفرساید ودرهم کوبد. غمزده . کوفته و خسته از غم : پیش آی و مرا از طلب بوسه تهی کن وین بار گران از دل غم کوفته بردار. فرخی . رجوع به غم شود.

بپرس