غواصی

[ویکی فقه] غوّاصی یعنی فرو رفتن در دریا و مانند آن است.
غواصی عبارت است از فرو رفتن در دریا و مانند آن، معمولا برای تحقیق یا به دست آوردن مروارید و یا ورزش و تفریح. مراد از آن در کلمات فقها فرورفتن در آب برای به دست آوردن اشیای قیمتی، همچون مروارید، طلا و نقره است.
احکام مرتبط
از احکام آن در باب خمس سخن گفته اند.
← در خمس
مراد از رسیدن به حدّ نصاب، پس از کسر هزینه های غواصی است. بنابر این، با کسر هزینه ها چنانچه به حدّ نصاب نرسد، خمس واجب نمی شود، هرچند پیش از آن به حدّ نصاب رسیده باشد. به قول مشهور، شرط وجوب خمس در جواهر آن است که با غواصی به دست آید. بنابر این، در صورتی که از روی آب و یا ساحل به دست آید، خمس ندارد. قول مقابل مشهور، وجوب خمس در آن است. آیا جواهری که بدون غواصی، لیکن با ابزار از داخل آب بیرون آورده می شود، حکم بیرون آوردن با غواصی را دارد یا نه؟ مسئله اختلافی است.
دیگر شرایط
...

غواصی فن شناوری در زیر آب - با یا بدون وسایل تنفس مصنوعی اسکوبا است. غواصی علاوه بر اینکه کاربردهای صنعتی، پژوهشی، و نظامی دارد، برای ورزش و تفریح هم انجام می شود. امروزه ورزش غواصی و غواصی تفریحی به صورتی همگانی درآمده و به شکل گسترده ای در بسیاری از کشورهای جهان فعالیتی مفید، مفرح، لذت بخش و نیز منبع درآمد در صنعت اکوتوریسم شده است. تنفس زیر آب با استفاده از هوای فشرده تاریخچه ای کوتاه دارد. اما غواصی در دریا و سفر به عمق دریا از دیرباز توسط بسیاری از ملل جهان انجام می پذیرفته است.
یکی از روش های غواصی، غواصی آزاد است که ورزشی بسیار سنگین و فرح بخش است. اولین مهارت غواص در این ورزش، استفاده صحیح از شش ها در تنفس و حمل هوای کافی در غواصی است. در ابتدا این ورزش برای جستجوی مروارید در دریا مورد استفاده قرار می گرفت ولی بعدها پا به عرصه ورزش حرفه ای گذاشته باشگاه های ویژه ای برای این کار به وجود آمده اند.
تعریف سادهٔ این ورزش این است که شخص در آب شیرجه می رود و تنها هوایی که در اختیار دارد، هوای ذخیره شده در شش هایش است. در واقع این ورزش در نوع خود، از قدیمی ترین ورزش های آبی جهان شناخته می شود. شاهد آن نیز سابقه جستجوی مروارید از حدود چهار هزار سال پیش در دریای مدیترانه است.
غواصی آزاد ورزشی پر رمز و راز است و طی ۵۰ سال گذشته توجه پژوهشگران و اهل علم را به خود جلب کرده است.
در دهه پنجاه میلادی یعنی بین ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ پزشکان به غواصان آزاد هشدار دادند که نگهداشتن نفس در عمق بیش از ۵۰ متر مساوی با مرگ است. چراکه فشار آب در چنین عمقی باعث می شود تا قفسهٔ سینه و دنده ها مانند کاغذ مچاله شده در دست انسان در هم شکسته شوند اما امروز مشاهده می کنیم که غواصان آزاد به عمق ۲۰۰ متری هم می روند. این عمق حتی از عمقی که زیر دریایی ها در جنگ جهانی دوم توان رسیدن به آن را داشتند، بیشتر است.
این پدیده در حقیقت یک پایه و اساس علمی هم دارد، چراکه بدن در زیر آب با شرایط تازه ای مواجه می شود که در نتیجه قلب، سیستم گردش خون و عضلات انسان، همگی به گونه ای عمل می کنند تا اکسیژن را در بدن ذخیره کنند. آنچه باعث پیشرفت های اعجاب انگیز در این ورزش و توانایی های غواصان شده، تحقیقات درخشان فیزیولوژِی است که جمعی از پدیده های مختلف در رابطه با آب را در بدن کشف کرده است. تجهیزات مورد نیاز این ورزش یک جفت باله های غواصی ( فین ) ، ماسک غواصی و لوله تنفس بر سطح آب ( اسنورکل ) است.

غَوّاصی (diving)
32022000-7.jpg
غَوّاصی
غَوّاصی
غَوّاصی
غَوّاصی
غَوّاصی
غَوّاصی
غَوّاصی
فرورفتن در آب. انسان ها نخست برهنه و بدون استفاده از ابزار و وسیله ای خاص برای صیادی و به دست آوردن مروارید و مرجان به درون آب دریا فرو می رفتند، ولی کم کم به ابداع و اختراع دستگاه هایی اقدام کردند که امکان ماندن طولانی در زیر آب را فراهم آورد. در قرن ۱۷، ناقوس غواصی متداول بود. در این روش، هوایی که غواص تنفس می کرد در محفظه ای به شکل ناقوس حبس می شد. در اوایل قرن ۱۹، انواع لباس های غواصی سنگین و دست وپاگیر ابداع شدند. با پیدایش دستگاه تنفس زیرآبی، که ژاک کوستا در اوایل دهۀ ۱۹۴۰ اختراع کرد، حرکت غواصان آسان تر شد. در دهۀ ۱۹۷۰، فن غواصی اشباع برای کار در اعماق بیشتر ابداع شد. در این روش، غواص مخلوطی از هلیوم و اکسیژن را تحت فشارِ بستر دریا به مدت یک هفته یا بیشتر تنفس می کند. برای حفاری در دریای شمال از این روش استفاده کردند. جان دین و چارلز دین، دو برادر انگلیسی، در ۱۸۲۸ نخستین لباس غواصی را با کلاه فلزی بزرگی اختراع کردند که هوا از طریق شلنگ به آن می رسید. غواصی اشباع برای کار در میدان های نفتیِ دور از ساحل توسعه یافت. کارگران غواص با شناورهای بی منفذ به محل کار اعزام می شوند. بدین ترتیب پس از هر بار غواصی، گذراندن دوران طولانی کاهش فشار ضرورتی ندارد. برای جلوگیری از پیامدهای خطرناک عارضۀ کاهش فشار، لازم است فشار وارد بر غواص آرام آرام کاهش یابد.