غوس

یاری رسان

در گویش بدخشانی ، غوس به معنی گُنده، ستبر و جسیم و ضخیم الجثه، گُندگی فیزیکی و معنوی، که موارد کاربرد خاص دارد. مخالف باریک در وجود اشیای و اجسام، صدا و آوا و مخالف رقیق در مایعات.

غوس واژه ای پارسی است.
غوس به مانک اُستواری و سفت بودن است.
همانند : اُست و غوس دار